Gewoon gekocht, bij de supermarkt.
Ha ha......geloofde je het?
Het is dus níet waar. Deze hebben we zelf opgekweekt, van de Moestuin zaadjes. Net echt toch? Oh nee. Het ís echt!
Hij staat mooi te wezen, maar nu is het natuurlijk wel zo leuk om er ook iets mee te doen. Als in: op te eten. Maar deze amateur kok is nooit verder gekomen dan het gebruik van gedroogd basilicum uit een potje.
Maar even surfen over internet heeft me een stuk wijzer gemaakt.
Basilicum is een éénjarige, niet winterharde plant. Vanaf ongeveer juli / augustus wil ze eigenlijk gaan bloeien. Ook deze bloemen zijn eetbaar. Tijdens de bloei kun je de blaadjes gewoon blijven plukken en gebruiken. De smaak van de bladeren is warm, bijna zoetig, anijsachtig en past heel goed in gerechten met tomaten, lichte vleessoorten als kalf en kip, in salades, soepen en sauzen.
De smaak van basilicum is het best als ze vers is en kort voor het einde van de bereiding wordt toegevoegd. Dus niet te lang mee laten sudderen of koken.
Je kunt basilicum maar heel kort bewaren. Oogst het zo laat mogelijk, vlak voor je het gaat gebruiken, dan is ze nog stevig en is het aroma het best. Je oogst door de blaadjes met steeltjes van de plant te plukken.
Ze wordt vrij snel na de oogst slap. Je kunt dat wat tegengaan door de slappe blaadjes een kwartiertje in ijskoud water te leggen.
Wanneer je het wilt gebruiken, moet je het wassen, de blaadjes van de steeltjes plukken en klein snijden. De steeltjes gooi je weg.
In sommige geneeswijzen wordt basilicum beschreven als behandelmethode van artritis, bronchitis, koorts, griep,maagzweren, reuma, oorpijn, epilepsie, hartziekten, malaria, slangenbeten, buikpijn en overgeven.
Maar mannen, let op: het wordt ook ingezet ter preventie van haarverlies.
Wie wil er wat zaadjes?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten