zaterdag 31 oktober 2015

Drilpunt #304

Woensdagavond 21 oktober

"De Rotterdam Running Crew is een open hardloopclub waar iedere hardloper, beginnend en gevorderd, zich gratis kan aansluiten. Mensen in beweging brengen en houden. Dat willen we! En dat lukt door samen één keer per maand dwars door bijzondere plekken van Rotterdam te rennen. Opgeroepen via social media. Wij runnen de stad. No matter what."



Eén keer per maand organiseren ze een run. Altijd met een thema. Kralingsebos, Ahoy, Kop van Zuid, de Kuip, het Centraal Station, de Hoogstraat, Maastunnel. Ik noem er maar eens wat.  Begin juli was ik voor het eerst in de gelegenheid mee te lopen tijden de De Tour de France Run. Ik vond het geweldig leuk.





Deze week was er weer zo'n social run. Volgens hun inmiddels bekende principe: geen wedstrijd, geen tijdregistratie.

De Mariniers en de Van Ghent kazerne zijn onlosmakelijk verbonden met Rotterdam. Dit jaar vieren de mariniers hun 350 jarig jubileum. Daarom boden zij, tezamen met de Rotterdam Running Crew, hardlopers de gelegenheid om bij hoge uitzondering een keer over de Van Genth kazerne te rennen. 


Te gast bij de mariniers. Rennen op een unieke locatie. Daar wilde ik bij zijn. 



Ik vond bondgenoten en met een auto vol meiden vertrokken we op tijd richting het Toepad. Helaas waren er in en om Rotterdam overal files.


Uiteindelijk reden we even over zeven uur in de buurt van de kazerne. Uit alle hoeken en gaten kwamen verlichte lopers tevoorschijn. We waren nog niet té laat.




Opgetuigd met onze verlichting betraden we het Heiligdom der Mariniers.




We sloten aan bij al die anderen. Zo'n 2100 in totaal.


De mariniers stelden zich op.


Het evenement werd officieel geopend.



Er volgde een mega-warming up, geleid door de heren voor de kazerne.



Hartstikke leuk.



Daarna vertrok onze groep, de negen kilometer groep, als eerste.


Zo leuk om tussen te lopen. Al die lichtjes. Zoveel vriendelijk- en vrolijkheid.


Het was een mooie run. Langs de Maasboulevard. Tropicana. De Willemsbrug.




De Kubuswoningen.



~ Kijk, daar lopen de zussen. ~

Iedereen waarschuwt elkaar voor paaltjes, stoepjes en kuilen in de weg. Er wordt veel gelachen onderweg.


Na een kleine vijf kilometer naderen we de Markthal. Daar houden we halt.




We gaan met elkaar een korte workout met grondoefeningen doen.



Het is bijna magisch om daar, op die plek, met zovelen squats uit te voeren en onszelf op te drukken.


Continu aangemoedigd door een marinier die door een megafoon aan het roeptoeteren was, wat we moesten doen.

Wàt een sfeer en saamhorigheid.

We vervolgden onze weg, langs de Rotterdamse Bibliotheek en de Laurenskerk, zo de Hoogstraat op. Eéntje begon te roepen: "Komen wij uit Rotterdam?" En de hele sliert mensen brulde tegelijk "Ken je dat niet horen dan?" 


Wat een kippenvel moment. Geweldig.

Zo maakten we onze kilometers af. In de verte doemde de neonletters van de kazerne al op. Mijn Garmin piepte voor de tien kilometer, dus het rondje was blijkbaar iets langer dan gepland.Maar dat was helemaal niet erg, want we liepen zo gezellig en lekker.

Aangekomen in de kazerne werden we door applaus van de lopers die al klaar waren ontvangen. "Doorlopen, je bent er nog niet!" Als toetje mochten we nog een ronde over de kazerne heen. Een unieke kans, want normaal gesproken is dit voor niet-mariniers helemaal niet toegankelijk. 



Ik keek mijn ogen uit. Er lag een compleet dorp achter. De ronde duurde uiteindelijk negenhonderd meter.



Met een stormbaan, klimmuur, atletiekbaan, enorm veel rijdend materiaal, woningen, een sporthal. Hartstikke leuk en indrukwekkend om te zien.


Ik heb genoten. Met dank aan RRC en de Mariniers van de Van Ghent Kazerne.


vrijdag 30 oktober 2015

Succespunt #303

De vlag gaat uit.


Ik was er een poosje druk mee. Zij ook. We werden een 'samen' tegen de vijf.

Maar het is gelukt! Een prachtige zeven rolde er uit.

Ik ben tevreden, trots en zó blij voor haar. 

donderdag 29 oktober 2015

Kluspunt #302

Work in progress.



Het ruikt hier naar papier, plastic en muurverf.



Om twee kamers leeg te kunnen hebben, staan de rest van de kamers propvol. 
Het is polsstokhoogspringen om bij de spullen te komen die ik nodig heb. Als ik het al kan lokaliseren.



Maar wat ben ik blij met de stukadoor in huis.



Niets zo fijn om in mijn huis een ander te zien klussen.

woensdag 28 oktober 2015

Opruimpunt #301

Hij was met zijn vader een paar dagen naar Engeland

Hij was.

Was.


Waarom staat zijn tas dan nog steeds in de woonkamer?

Hij. Was. In. Engeland.

Maar hij is al tien dagen terug.

Dit zijn van die momenten dat wij elkaar niet begrijpen.

Dat heb je met puberbreinen. Het schijnt vanzelf over te gaan. Verstand komt met de jaren. Zo'n puberbrein veroorzaakt ook een selectief geheugen.

Ze weten niet meer dat ze in wezen heel graag lezen, fietsen en wandelen. Dat ze eigenlijk heel veel houden van klassieke muziek, van gerookte zalm en van een opgeruimd huis. 
En diep in hun hart houden ze ook best van mij, van thee en pruimen.

Ze kunnen het zich alleen éven niet herinneren.

dinsdag 27 oktober 2015

Punt van genieten #300

Wat was het een heerlijke dag vandaag.



Dat kwam mij goed uit, want ik moest veel wandel-meters maken, met twee postwijken.



Onbedoeld matchten mijn schoenen goed met mijn werkkleding.



Het leek wel lente.



Aan de verkleuringen van bloemen en bomen zie je dat dit niet zo is.



Maar als je eind oktober met een speltcracker kaas en koffie in de tuin kan zitten.............



.......is dat ècht genieten.

maandag 26 oktober 2015

Mixpunt #299

We aten voor het eerst dit seizoen peen-en-uien-stamppot. Nou ja, we........
De jongens vinden het niet te narsen. En ik heb ze ooit beloofd dat als ze het na hapjes proeven ècht niet lekker vonden, ze het nooit meer hoefden te eten.
Dan weet je het wel.
Wij eten dit sindsdien met zijn tweeën.

De zak die ik kocht was bij nader inzien veel te groot. Dus ik deed niet alle gesneden peentjes in de pan.
Vraag me niet waarom, maar ik deed wél alle alle uien er in. Dat hebben we geweten. Maar dat is even off the record. Daar wilde ik het helemaal niet over hebben.

Wel over die peentjes die ik over had gehouden. Wat moest ik er eigenlijk mee?

Vandaag maakte ik mijn fruit-smoothie van sinaasappel, peer, kiwi en lijnzaad. Voor ik het wist had ik er een handvol peentjes bijgedaan. Oh oh, was dat nu wel verstandig?


Raai eens wat? Hij werd oranje, maar smaakte eigenlijk net zo zoet als zonder de groente. Dat was een meevaller.

Zo komen die restjes dus wel op.

zondag 25 oktober 2015

Verkleuringspunt #298

"Mam, mam, moet je buiten eens kijken! Dat vind jij mooi, toch?"

Hij had gelijk. Ik vind dit héél mooi.


Ik klom naar zolder en maakte een foto.

Kunnen jullie het ook zien.

zaterdag 24 oktober 2015

vrijdag 23 oktober 2015

Humorpunt #296

Mooie man die Deelder. Heerlijke humor.


Als dat toch eens waar kon zijn?

Helaas. Ik weet wel beter.

donderdag 22 oktober 2015

Beslissingspunt #295

Ik heb mijn besluit genomen.

Ook al doe ik niet aan het Finaleproject mee, toewerkend naar de Rotterdam Marathon. Ik kan mijn loopmaatje wél steunen tot waar ik kan. Of, tot hoever ik kan.


Dat liet ik haar via echte, analoge post weten.

Ik heb me ingeschreven voor de Halve Marathon van Linschoten.



Het moet er maar weer eens van komen. Het is een leuk evenement om qua training naar toe te werken.

Ga ik mooi weer naast haar lopen. Nu kan het nog.

woensdag 21 oktober 2015

Herinneringspunt #294

Donderdag 21 oktober 1965

* De zon kwam op om 8.14 uur.

* De zon ging onder om 18.34 uur.
* De maan was voor 16% zichtbaar.
* Nederland had een bevolking van ongeveer 12.344.452 personen.
* Waarvan 50,09 % vrouwen.
* De populatie groeide rondom deze datum met gemiddeld 452 per dag.



* In de week van 21 oktober 1965 stond The Rolling Stones op nummer 1 in de Top 40
   met (I can't get no) Satisfaction.

* Het weer deze dag: zonnig en koel met een maximum van 15°C. De lucht was licht
  bewolkt, er woei een zwakke wind overheersend uit het oosten en er was bijna 8 uur
  zon.

* Het is de geboortedag van de Spaans-Baskische voetballer Ion Andoni Goikoetxea.
* Koningin Juliana was vorst van Nederland.
* In Nederland was er het kabinet Cals.

 Donderdag 21 oktober 1965

Een belangrijke dag in het leven van twee jonge Schiedammers.



Precies vijftig jaar geleden beloofden zij elkaar eeuwige trouw.

'Trouw in goede en kwade dagen. In gezondheid en ziekte. Tot de dood ons scheidt.'

Dat moment van scheiden kwam drie jaar later al. Veel te vroeg en zoveel eerder dan zij die dag konden vermoeden.



Deze foto hing jarenlang bij mijn oma boven het dressoir. Als derde in het rijtje. Trapsgewijs hingen daar, zolang als ik me kan heugen, alle trouwfoto's van de Rademaker-kinderen.


~ Zie je mij, met die stropdas en dat rokje? ~

Links op bovenstaande foto zie je er vier hangen.

De foto staat nu bij mij thuis.



In zijn originele fotolijstje.



Ook vijftig jaar oud. Een halve eeuw.

Dit huwelijk heeft ondanks zijn korte bestaan iets moois opgeleverd.

C'est moi :-)

dinsdag 20 oktober 2015

Springpunt #293

Ik was niet op zoek, maar liep er zomaar tegenaan.


Grappig. Ik kocht er eentje.

Het moet goed voor je conditie zijn, dat touwtje springen.* Wordt overal geadviseerd en Rocky deed het ook.



Ik probeerde hem vanmiddag in de tuin gelijk even uit.

Vroeger deed ik het regelmatig, maar ik wist het ècht niet meer. Dat je er steen - en steenkapot door gaat. Na een rondje of honderd, en dat is heus niet zoveel, moest ik bijna aan het zuurstof. Mijn kuiten stonden onder hoogspanning. Als een benauwde hijgende zeehond kwam ik weer binnen. Drie paar ogen keken me meewarig aan.

Uiteindelijk deed ik nog een rondje en kwam uit op 265 stuks. Dat staat gelijk aan een overbrugde afstand van 0,112 kilometer. Waar ze dat op baseren is mij een raadsel, maar ik vind het een geinig feitje. Honderd meter. Een kippen-stukje.Ik heb er ook calorieën mee verbrand, zegt het digitale metertje. Vier komma drie om precies te zijn.

Toch ga ik het morgen weer doen. Ik hou je op de hoogte hoelang ik het volhoud.

* De kracht van touwtje springen.

Het zou een van de meest effectieve  manieren zijn om energie te verbranden. Tegelijk werk je aan coördinatie,  uithoudingsvermogen, timing, balans, snelheid, kracht en explosiviteit. Het  materiaal voor deze super alles-in-een training? Een touwtje en een beetje  geduld.

In-spin-de-bocht-gaat-in
Wie heeft het niet gedaan  als kind? In je eentje of met heel de klas: Touwtjespringen. Maar ook voor  atleten is deze vorm van bewegen een goede manier om te werken aan kracht,  snelheid en explosiviteit. Met name de achillespezen, kuiten, enkel- en  voetspieren worden stevig aan het werk gezet. Met 10 minuten springen (120 skips  per minuut) verbruikt een 75 kg zware man ongeveer 130 calorieën. Hoe sneller je  springt, hoe hoger dit energieverbruik. 


Touwtjespringen net als  hardlopen? Touwspringen maakt deel uit van de zogenaamde plyometrische  training. Het doel van deze training is om in een zo kort mogelijke tijd een  grote hoeveelheid kracht te genereren. Vooral de snelle (type I) spiervezels  worden hierbij geactiveerd. Het lichaam maakt gebruik van ‘voorrek’ om meer  kracht om te kunnen zetten. Net zoals de achterwaartse beweging wanneer je een  bal ver wilt gooien, veert het lichaam licht in om vervolgens hoger uit te  komen. Een voordeel van touwtjespringen is dat het ook het bovenlichaam traint.  Zowel je schouders als armen en rug worden aan het werk gezet.

Verbetering van kracht, uithoudingsvermogen en snelheid
Door  twee keer per week plyometrische training toe te voegen aan je programma kun je  flinke vooruitgang boeken in kracht, uithoudingsvermogen en snelheid. Dit heeft  vooral te maken met een verbetering in motorische aansturing. Door de bewegingen  zo snel mogelijk uit te voeren worden de zenuwbanen geprikkeld zich te  ontwikkelen. Er ontstaan nieuwe zenuwbanen en al aanwezige zenuwbanen worden  beter in hun werk. Zo kunnen signalen vanuit de hersenen de spieren sneller  bereiken. Met meer reactievermogen en snelheid tot gevolg. Ook zorgt springen  voor een toename in de oxidatieve capaciteit (uithoudingvermogen) van de spier  en een toename in de oppervlakte van de spiervezels (en dus meer kracht). Tien  minuten touwtjespringen (120 skips per minuut) zou dezelfde verbetering in  uithouding opleveren als 6 minuten fietsen (3.2 km = 32 km per uur), 12 minuten  hardlopen (12 km/uur) of 12 minuten stevig doorzwemmen (700 meter).

Aerobe en anaerobe training Wanneer je minimaal 10  minuten continu aan het springen bent is er sprake van een goede aerobe prikkel  waarbij je tot wel 80% van je maximale hartslag kunt bereiken. Door de snelheid  van het springen op te voeren en de tijdsduur terug te brengen tot 30-120  seconden maak je er een goede anaerobe training van. Je hartslag kan hierbij  oplopen tot 100% van zijn maximum.

Drie keer je lichaamsgewicht, bij  elke sprong
Net zoals hardlopen is touwtjespringen een gewichtsdragende  activiteit. Hierdoor worden je botten gestimuleerd om extra botmassa aan te  maken. Met een betere botdichtheid als gevolg. Drie keer per week 5 minuten  touwspringen is voldoende om te zorgen voor een aanzienlijk betere botdichtheid.  Door slechts 2.5 cm hoog te springen moeten de botten al 1-3x het  lichaamsgewicht opvangen. 

maandag 19 oktober 2015

Leerpunt #292

Hij wilde graag weer eens naar Corpus.

De herfstvakantie is daar een prima periode voor.

Dus we gingen.


Net als in april 2011. Hij was toen achteneenhalf jaar oud. Vond vooral alle interactieve onderdelen reuze leuk. Maar of hij er iets van opstook?

Is dat een woord trouwens? Ik steek op, hij stak op, wij hebben opgestookt en zij hadden opgestoken. Of zoiets. 

Afijn, dit keer was het anders. Alles was anders. Het begon er al mee dat hij geen foto met mij samen wilde maken. Net als toen. Tegen datzelfde muurtje in de parkeergarage. Leek me leuk. Als vergelijk tussen viereneenhalf jaar geleden en nu.

~ april 2011 ~
Geen denken aan dus.
"Weet je. Dan durf ik voortaan nergens meer met jou op de foto. Want dan wil jij later overal wéér een foto zo maken van ons en dan kom ik daar nooit meer van af."

Tja. Hij heeft een punt. Geen nieuwe foto dus.

Binnen was het echt genieten. Veel blikken van herkenning tijdens de interactieve tour. Want door de biologielessen van de laatste tijd herkende hij zoveel. Bergreep sommige dingen ook ineens beter, omdat hij er nu een beeld bij kreeg. 

"Hé mam, kijk. De alvleesklier, met de Eilandjes van Langerhans." 

Eigenlijk waren we gewoon huiswerk aan het doen samen, alvast voor de komende toetsweek.


Het was een hartstikke leuke middag.