De herfstvakantie is daar een prima periode voor.
Dus we gingen.
Net als in april 2011. Hij was toen achteneenhalf jaar oud. Vond vooral alle interactieve onderdelen reuze leuk. Maar of hij er iets van opstook?
Is dat een woord trouwens? Ik steek op, hij stak op, wij hebben opgestookt en zij hadden opgestoken. Of zoiets.
Afijn, dit keer was het anders. Alles was anders. Het begon er al mee dat hij geen foto met mij samen wilde maken. Net als toen. Tegen datzelfde muurtje in de parkeergarage. Leek me leuk. Als vergelijk tussen viereneenhalf jaar geleden en nu.
 |
| ~ april 2011 ~ |
"Weet je. Dan durf ik voortaan nergens meer met jou op de foto. Want dan wil jij later overal wéér een foto zo maken van ons en dan kom ik daar nooit meer van af."
Tja. Hij heeft een punt. Geen nieuwe foto dus.
Binnen was het echt genieten. Veel blikken van herkenning tijdens de interactieve tour. Want door de biologielessen van de laatste tijd herkende hij zoveel. Bergreep sommige dingen ook ineens beter, omdat hij er nu een beeld bij kreeg.
"Hé mam, kijk. De alvleesklier, met de Eilandjes van Langerhans."
Eigenlijk waren we gewoon huiswerk aan het doen samen, alvast voor de komende toetsweek.
Het was een hartstikke leuke middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten