Feestje?

Het is weer zomer en dat betekent FEEST in Huize Schuurmans.
Traditie getrouw maak ik daar een uitnodiging voor.
Morgen brengen de mannen ze, waar mogelijk, rond en de rest zal met een postzegel erop de deur uit gaan.

Ik vind het grappig om te zien, hoe niet alleen onze jongens zich ontwikkelen, maar ook mijn creativiteit en omgang met de digitale middelen.

Ook is het nu het 3e achtereen volgende jaar dat het Visitefeest samen gevierd gaat worden. Uit nood geboren, want midden in de zomervakantie jarig zijn heeft naast veel leuke kanten, ook een mindere kant.
Er komt geen hond!

Nu ze steeds 1 gezamenlijk feestje geven op de laatste zaterdag van de zomervakantie, is het altijd gezellig druk.
En niet onbelangrijk : de boel hoeft maar 1x versierd te worden, er zijn dubbele hoeveelheden cadeaus én twee taarten.



Samen 2011



Samen 2010

Samen 2009



Jelmer 2008

  

Wessel 2008



Jelmer 2007

Wessel 2007



 2006



Jelmer 2005



Wessel 2005

 2004
Deze Sponge Bob uitnodiging voor Jelmer is de enige
in al die jaren, die ik niet zelf heb gemaakt.



 2003



Jelmer 2002

 

Jelmer 2001


In 2000 was ik nog een echte digibeet.
Ik kan niets terugvinden dat lijkt op een uitnodiging voor de 1e verjaardag van Jelmer. Mijn geheugen vertelt me ook niet dat ik toen iets gemaakt en rondgestuurd heb.
Ik ga nog wel een keertje kijken in het ouderwetse knip- en plak fotoboek.
Als daar toch een uitnodiging in blijkt te zitten, zal ik hem inscannen en alsnog hier toevoegen. Maar ik vrees met grote vrezen.........

The Last Days of Eight

Dit is hem. Nog twee dagen, dan wordt hij negen.

Ongelofelijk.

Hij praat, lacht, danst, rekent, computert en staat zijn mannetje tussen zijn broers en diens grote vrienden.

Het ene moment heb je een baby in je armen. Het andere moment staat er een jongetje voor je neus, klein, maar niet zo klein als hij nét nog was. En met de schoonheid  van de toekomst al in zijn bruine ogen gevangen.

De tijd gaat echt veel te snel.

Veel mensen zeiden het tegen me, toen hij net geboren was: 'Geniet er maar van,
want voor je het weet zijn ze groot!"
En dan keek ik naar het kleine babyjongetje in mijn armen en dacht, ja hoor...........

Maar moet je nou eens kijken.

Geduldig wacht hij op zijn verjaardag. Nog twee nachtjes.

Bijna negen blijkt een gouden leeftijd voor verjaardagen: hij kent de dagen van de week, de datums, de tijden en kan er dus echt naar toe leven.
Hij weet zijn vorige verjaardagen nog bewust, en wordt helemaal vrolijk bij de gedachte aan wat hem te wachten staat. En ik leef met hem mee.

Ik zal acht missen. Acht was leuk.

Acht was groot genoeg voor Mr. Bean, maar klein genoeg voor Sponge Bob.
Acht was groot genoeg voor 'meiden zijn stom', maar klein genoeg voor 'Hollands Got Talent' samen op de bank.
Acht hoorde bij 'de groters', maar bleef klein genoeg om samen te lezen voor het slapen gaan.
Acht was groot genoeg voor alleen naar het veldje, en klein genoeg voor op mijn schoot.

Dag acht. Op naar negen.

Nog twee nachtjes. Dan vieren we jou.

Een vakantieweek in plaatjes

Heijderbos juli 2011

Een huisje lekker ver van De Plaza.

Dus: "Lopen voor je broodjes............!"

Smullen van een puddingbrood(je).......

........en een portie kibbeling.

Een drankje op het Zomerterras, inclusief optredens. 

Het stadhuis, met hoog in de top.........

.......een ooievaarsnest.

We volgen de blauwe route.

We wanen ons op safari.

Op uitdrukkelijk verzoek van de jongens gaan we hier rechts af.

De kinderbingo, bleek toch iets te kinderlijk. Het tempo lag hier wel erg laag.

Zonder midgetgolf is de vakantie echt niet compleet.

Dit keer doen we de gele route.

Zelden zulke lekkere pannenkoeken gegeten.

Vandaag zijn we vroeg op..............

................voor het raften.

De nieuwe sport: superslurpers sparen.

Bezoek op het terras.

Als een magneet aangetrokken door het Gamen.

Heel veel keer de Jackpot levert een vuilniszak vol tickets op. Wat gaan we er mee doen?