zaterdag 28 november 2020

Koekje van eigen deeg

Wat ben ik hier lang niet geweest hè? 

Had ik het dan zo druk? Nee, eigenlijk niet. Ik werkte, organiseerde ons huishouden, probeerde dagelijks een ommetje te maken en sprak één keer in de week met iemand iets af - meestal buiten - . De rest van de tijd rustte ik uit van dat alles. Daar had ik het best druk mee. Met uitrusten.

Stukjes schrijven schoot er bij in. Ik had ook niet zoveel te vertellen eigenlijk. 

Nog steeds niet hoor. Maar ik dacht, ik zal je eens meenemen in mijn nieuwste project. Koekjes versieren.


Je kunt je misschien nog herinneren dat ik de 'Corona - eerste golf - periode' meer ben gaan bakken. Niet in de zon, maar in mijn mini oventje. Ik verfijnde mijn rumtaart en boterkoek en ontwikkelde nieuwe skills. Hip woord is dat, skills.


Kokosbollen, smarties koeken, millionaires shortbread, chocolade koekjes, aardbeien slof, roze koeken, rondo's met karamel en chocola en gevuld speculaas.

Ik heb dit helemaal in de vingers en de smulpapen ermee op mijn hand. Dat geldt trouwens nog lang niet voor de ijzerkoekjes. Ik kan nog niet met het ijzer overweg. Dat is dus meer voor later, als ik groot ben.


Nu heb ik me gestort op geglazuurde koekjes. Ik was al in staat koekjes te maken, die ook ná het bakken hun vorm behouden. Dat lijkt misschien logisch, maar dat is echt nog niet zo makkelijk hoor. Ken je dat, dat je een ongebakken aapje in je oven legt en dat er een gebakken het-lijkt-nergens-meer-op uitkomt? Dat heb ik dus lang gehad, maar nu niet meer.


Vórige zomer probeerde ik iets met glazuur. Kattenkoekjes. Hemel, wat een puinhoop werd dat, maar ook best geinig. Déze zomer zag ik ergens prachtige geglazuurde koekjes en toen dacht ik: dat zou ik ook wel willen leren. Dus daar ben ik nu mee bezig. Leren.

~ Mijn droog-oven ~

Ik kocht en kreeg een boek waaruit ik leerde over materialen en ingrediënten.
Ik keek filmpjes op JoeToep. En ging het gewoon proberen. 


Toen bleek dit typisch iets te zijn waarvoor je veel vlieguren moet maken. En verdomd, ik merk dat dingen die eerst een worsteling waren - zoals royal icing in de juiste dikte maken én fatsoenlijk in een spuitzak laten glijden - steeds makkelijker en sneller gaan.


Ik verzin dus elke keer een reden om te bakken, in een bijpassend thema. Van de week hadden we een werkoverleg, en ik wist dat dit de trouwdag van een collega was. Dus maakte ik hartjes.


Ze vielen goed in de smaak, dus ik ga gewoon door. Er valt nog genoeg bij te leren.

vrijdag 6 november 2020

We hebben een winnaar.

Nog één keer kom ik terug op het programma. Dan houd ik er - voor even, want in januari begint het weer opnieuw -  mee op.

~ De koekjes die ik voor de finale bakte. ~

Was elk jaar maar een jubileum seizoen, want wat heb ik genoten. Het kwam nèt op tijd, want na China leek ik er wel een beetje op uitgekeken te zijn. Maar de liefde is weer opgebloeid. Ik wil nú naar Toscane.

~ Koekjes, waarbij het dit keer vooral om de Mol-groene kleur ging. ~

Het was een seizoen voor in de boeken. Met prachtige locaties, niet eens zover hier vandaan. Met spellen die én goed te begrijpen waren én leuk om naar te kijken. Met een kandidatenveld om van te smullen. Met een verliezer die het record brak van meeste spellen gespeeld ooit. Met een brutale Mol en een winnaar die het woord winnaar glans én lading gaf. Het gebaar van de Golden Girl is een klasse apart. 


Ook onze poule heeft een winnaar opgeleverd. Vanaf de eerste aflevering stond hij elke week bovenaan. Een topprestatie, tussen in totaal 28 deelnemers. Dat dit niet alleen kwam omdat hij juiste voorspellingen deed, maar vooral ook omdat zijn naam met een A begint, hoef ik er niet persé bij te vertellen. Maar dat doe ik toch.

Bij zijn aanmelding toonde hij ballen, maar hij maakte het wél helemaal waar.


De nummers één tot en met vier lagen qua puntenaantal dicht bij elkaar.


Maar er kan er maar één de winnaar zijn.


Dus kwam er een derde plaatje op de wisseltrofee.


En leverde ik hem af bij de trotse winnaar.


Zelf eindigde ik op een troosteloze eenentwintigste plek. Niet echt een voorbeeldfunctie. Maar hé. Ik heb voor eenentwintig weken lol gehad.

Iedereen bedankt voor het meedoen en tot begin januari.