Koekje van eigen deeg

Wat ben ik hier lang niet geweest hè? 

Had ik het dan zo druk? Nee, eigenlijk niet. Ik werkte, organiseerde ons huishouden, probeerde dagelijks een ommetje te maken en sprak één keer in de week met iemand iets af - meestal buiten - . De rest van de tijd rustte ik uit van dat alles. Daar had ik het best druk mee. Met uitrusten.

Stukjes schrijven schoot er bij in. Ik had ook niet zoveel te vertellen eigenlijk. 

Nog steeds niet hoor. Maar ik dacht, ik zal je eens meenemen in mijn nieuwste project. Koekjes versieren.

Je kunt je misschien nog herinneren dat ik de 'Corona - eerste golf - periode' meer ben gaan bakken. Niet in de zon, maar in mijn mini oventje. Ik verfijnde mijn rumtaart en boterkoek en ontwikkelde nieuwe skills. Hip woord is dat, skills.

Kokosbollen, smarties koeken, millionaires shortbread, chocolade koekjes, aardbeien slof, roze koeken, rondo's met karamel en chocola en gevuld speculaas.

Ik heb dit helemaal in de vingers en de smulpapen ermee op mijn hand. Dat geldt trouwens nog lang niet voor de ijzerkoekjes. Ik kan nog niet met het ijzer overweg. Dat is dus meer voor later, als ik groot ben.

Nu heb ik me gestort op geglazuurde koekjes. Ik was al in staat koekjes te maken, die ook ná het bakken hun vorm behouden. Dat lijkt misschien logisch, maar dat is echt nog niet zo makkelijk hoor. Ken je dat, dat je een ongebakken aapje in je oven legt en dat er een gebakken het-lijkt-nergens-meer-op uitkomt? Dat heb ik dus lang gehad, maar nu niet meer.

Vórige zomer probeerde ik iets met glazuur. Kattenkoekjes. Hemel, wat een puinhoop werd dat, maar ook best geinig. Déze zomer zag ik ergens prachtige geglazuurde koekjes en toen dacht ik: dat zou ik ook wel willen leren. Dus daar ben ik nu mee bezig. Leren.

~ Mijn droog-oven ~

Ik kocht en kreeg een boek waaruit ik leerde over materialen en ingrediënten.
Ik keek filmpjes op JoeToep. En ging het gewoon proberen. 

Toen bleek dit typisch iets te zijn waarvoor je veel vlieguren moet maken. En verdomd, ik merk dat dingen die eerst een worsteling waren - zoals royal icing in de juiste dikte maken én fatsoenlijk in een spuitzak laten glijden - steeds makkelijker en sneller gaan.

Ik verzin dus elke keer een reden om te bakken, in een bijpassend thema. Van de week hadden we een werkoverleg, en ik wist dat dit de trouwdag van een collega was. Dus maakte ik hartjes.

Ze vielen goed in de smaak, dus ik ga gewoon door. Er valt nog genoeg bij te leren.