Tosti-Kroontjes

Kroontjes om op te smikkelen!

Beleg een casinoboterham met kaas of ham, of haas én ham.
Leg hem en paar minuten in de oven, of een tostiijzer.
Snijd hem daarna doormidden.
Snijd met een mesje 3 driehoekjes uit de helften.
Snijd of steek kleine rondjes uit een groene, rode of oranje paprika en leg ze op de kroontjes. Je kunt ook stukjes komkommer (of smarti's ?!) gebruiken.

Laat de kroontjes helemaal afkoelen op een rooster voor je ze inpakt om mee te geven.

Maasland, nader bekeken.

 26 maart 2011

Gek is dat eigenlijk.

Hoe lang kom ik nu al in Maasland?

Hoe vaak ben ik er niet naar toe gereden?

Hoe vaak heb ik er vrienden bezocht?

Maar wanneer heb ik het dorp echt goed bekeken?

Ik denk nooit.

Tot vandaag.

Ik liep door Maasland.

Echt dwars door de oude kern van het dorp.

En ik zag er bijzondere plekjes.

 Goed dat ik het nu dan eindelijk eens heb gedaan.

 Dat goed kijken...................

Het was de moeite zeker waard!

Schipluiden

23 maart 2011

Vandaag ging ik op herhaling.

Het is lente!

En jemig mensen, wat is de lente mooi - en héérlijk - en elke dag weer verrassend.
Ik kan hier zo van genieten..................

~ 20 maart 2011 ~

~ 24 maart 2011 ~

 

~14 april ~



~ 24 maart 2011 ~



~14 april ~



~ 14 april 2011 ~



~ 14 april 2011 ~  



~ 14 april 2011~

Flower Power in de sla!

Vrolijk je sla op, door het te bestrooien met lentebloemen! Je maakt ze van wortel en kaas.

Snijd een wortel in plakjes. Steek er met een bloemenstekertje bloemen uit. Prik in het midden een gaatje met een rietje. Bewaar deze kleine rondjes.

Steek uit een plak kaas ook bloemen en steek rondjes uit. Doe nu de kaasrondjes in de wortelbloemen en de wortelrondjes in de kaasbloemen.

Hoe leuk is dat!

 We waren een gebroken gezin.

Voor 4 dagen én 4 nachten. Vier!

Maar wat was het leuk.

En wat heeft onze Benjamin genoten.

En gewacht, en gelopen.............

Het was er druk en behoorlijk fris.

En rete-vermoeiend.

Maar wat was het leuk!

Tijd genoeg..............

.....en toch ook tijd te kort.

Wetend dat Jelmer het thuis ook goed heeft,

konden we optimaal van elkaar genieten.

En toch ook wel regelmatig vragen of Wessel héél mischien voor 5 minuten zijn snatertje dicht kon houden.

Want dat gaat maar door hè.

Tot de 3e avond, bij het diner in Café Mickey.

Daar vonden we eindelijk de grens. Zijn grens. Tot hier en niet verder.

En dus gingen we weer.
Naar huis.
Naar hem.
Waren we weer compleet.
Alle schaapies bij elkaar.

En Mam zag dat het goed was.