Voor 4 dagen én 4 nachten. Vier!
Maar wat was het leuk.
En wat heeft onze Benjamin genoten.
En gewacht, en gelopen.............
Het was er druk en behoorlijk fris.
En rete-vermoeiend.
Maar wat was het leuk!
Tijd genoeg..............
.....en toch ook tijd te kort.
Wetend dat Jelmer het thuis ook goed heeft,
konden we optimaal van elkaar genieten.
En toch ook wel regelmatig vragen of Wessel héél mischien voor 5 minuten zijn snatertje dicht kon houden.
Want dat gaat maar door hè.
Tot de 3e avond, bij het diner in Café Mickey.
Daar vonden we eindelijk de grens. Zijn grens. Tot hier en niet verder.
En dus gingen we weer.
Naar huis.
Naar hem.
Waren we weer compleet.
Alle schaapies bij elkaar.
En Mam zag dat het goed was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten