Hoogte Punt #181

Al jarenlang ben ik enthousiast kijker van The V.oice of H.olland.
Vooral The B.lind A.uditions en The B.attles vind ik leuk om te zien.

Vandaag had ik twee kaartjes voor een TV opname van The B.lind A.uditions voor het seizoen 2015.

Ik reed via de McDonalds in Gouda, om daar een vriendin op te halen. Op deze bloedhete dag was het in de schaduw met de benen iestsies in de zon, best uit te houden.

Na ons diner aldaar, ja ja de dames zijn een dagje uit, zetten we koers richting Hilversum. Met de ramen wijd open bij gebrek aan airconditioning. 

Op het Media Park parkeerden we de auto en zetten we koers naar Studio 24.

We waren ruim op tijd.

We hingen even in de ontvangsthal zodat ik nog iets kon afstemmen met het thuisfront, tot we naar de studio mochten.

Daar tekenden we een Quit Claim. Met deze overeenkomst gaven we toestemming voor de gemaakte opnames en verklaarden we geen aanspraak te zullen maken op het portretrecht. Ook werden we op onze 'zwijgplicht' gewezen. Op straffe van 2500 Euro is het verboden om inhoudelijke informatie over het programma en het verloop van de audities te verstrekken.

De uitzendingen zijn pas in september, dus tot dan: mondjes dicht.

Uiteindelijk mochten we met kleine groepjes naar binnen en werden we naar onze plaatsen geleid.

We wezen elkaar op de decorstukken, herkenningspunten van tv, de belichting, de rails voor de camera's en de stoelen aan het plafond. We namen alles in ons op.

Wat zaten we leuk dichtbij de draaistoelen.

Om half acht barstte het los. De coaches kwamen de trappen af. Marco, Sanne, Ali B en Anouk.

Het was zo ontzettend leuk.

Er waren zestien talenten die optraden. Er werd voorzichtig gedrukt en gedraaid. Soms één stoel, af en toe twee en zelden drie. Ook gingen er talenten na het zingen tegen de ruggen, roemloos via de zijkant weer af. Ben benieuwd hoe dit er straks op tv uit ziet, als ook alle interviewtjes ertussen gemonteerd zijn.

De coaches gaven elk op hun eigen manier commentaar. Marco met veel woorden. Sanne met heel veel humor. Ali B die zich verdiepte in welke doelen de talenten hadden en welke richting ze op wilden. Anouk als een ogenschijnlijk sacherijnig onaardig wijf, maar die eigenlijk gewoon heel direct was en alleen maar vaak een afwijkend oordeel had van de rest. Niets mis mee.

Bij kandidaat zeventien gingen we goed rechtop zitten. Want ja, we waren hier niet zomaar toevallig op deze avond hè?

We hebben namelijk een vriendin, dat is mijn tennis-vriendin en die van het WK Hondjes.

Maar zij heeft een partner, die heeft een dochter en zij heeft ook weer een dochter en die deed mee!
Heus waar. Een tijdje terug was ze bij De Wereld Draait door te zien geweest en haar vader had het filmpje daarvan opgestuurd naar het programma. Toen werden ze gebeld of ze mee wilde doen. Dat wilde ze wel.
Door Jamai en filmploeg werd ze later thuis overvallen en uitgenodigd voor The B.lind A.uditions.
Hoe cool is dat, als je net 16 bent. Echt net hè, want vandaag was ze jarig.

Ze komt uit een muzikaal nest. Haar moeder kan zingen en haar opa zit in allerlei bandjes. Ze treden ook regelmatig met zijn drieën op. Bijzonder toch?

Afijn. Daar staat ze. Mooi onherkenbaar weggemoffeld achter de camera-zwenkarm.
Ik ga natuurlijk he-le-maal niets zeggen over hoe het ging en zo, maar een goede kijker........

Aan de overkant zagen we haar opa glimmen van trots. Mooi om te zien.

De laatste kandidaat was echt de knaller van de avond. Dat was een bekende uit het circuit en alle stoelen draaiden om. Ook John de Mol jr. die met ons de studio uitliep, kan tevreden zijn.

Al met al was het een leuke avond. Wie weet nog een keer?

Feest Punt #180

1939

Dat is de vorige eeuw.

Vóór de Tweede Wereldoorlog.

Een heel lang mensenleven geleden.

In dat jaar werd mijn vader geboren. Opgegroeid in een nest met een broer en zusje.
Veel te vroeg zonder vader. In de Schiedamse Volkswijk De Gorzen, waar ik zevenentwintig jaar later ook geboren werd. Althans, in het huis ernaast. 

Vandaag was hij jarig en aten we een Tom Pouche bij hem.

Zijn zussie en zwager waren er ook.

Voor komende zaterdag hebben we een dagje uit met zijn vijven gepland staan, om het nogmaals te vieren. Momenteel is de verwachting dat het dan tegen de veertig graden gaat worden. Misschien wel een warmte record. Als dat zo is, stellen we de dag een maandje uit. Je moet tenslotte voorzichtig zijn met de oudere medemens onder warme weersomstandigheden ;-).

Gefeliciteerd met uw zesenzeventigste verjaardag Pa!

Her Ontmoetings Punt#179

In 1999 hadden wij onze eerste computer met inbel-internet op zolder staan. Ik kreeg via een forum contact met een groep vrouwen die allemaal in augustus 1999 een kindje gekregen hadden.

~ juli 2000 ~

Via een groepsmail wisselden we nieuwtjes uit. Eerst over de ontwikkelingen van onze kinderen, later ook persoonlijker.

~ november 2001 ~

Zo eens per jaar spraken we ergens af. Zodat we elkaar én de baby's en later dreumesen, peuters en kleuters konden zien en spreken.

~ november 2003 ~

Met het vorderen van de jaren veranderde de samenstelling van de groep. Ontmoetingen werden steeds meer zonder de kinderen gedaan.

~ november 2004 ~

Twaalf en een half jaar geleden namen zij de beslissing om naar de andere kant van de wereld te verhuizen. Voorgoed.

Het geschreven contact bleef.

~ augustus 2005 ~

Vergemakkelijkt door Social Media.

~ juni 2006 ~

Zo bleven we nog steeds op de hoogte van hun leven. De verschillen met dat van ons werden steeds groter en beter zichtbaar.

Deze zomer maken zij een Europa reis.

Voor de periode dat ze in Nederland zijn, vonden ze een constructie om zoveel mogelijk mensen in een kort tijdsbestek opnieuw te kunnen ontmoeten.

~ april 2007 ~

Ze organiseerden een high tea in het midden van het land.

~ juli 2008 ~

Ik zorgde dat ik op tijd was, zodat ik nog even van de mooie omgeving kon genieten en een wandelingetje kon maken.

Ik vond er twee caches.

En kon daarna aanschuiven bij het lekkers dat we samen meegenomen hadden.

Zo waren we met zijn vijven van de 'oude' Augustus99 Club, weer even bij elkaar.

Ouder, wijzer, rijper en nog steeds leuk en gezellig.

De herkenning in het gedrag van onze pubers is hilarisch en tegelijkertijd geruststellend.

Op weg naar huis maakte ik nog een kleine stop om opnieuw twee caches mee te kunnen nemen.

En een grote stop om de mannen te plezieren.

Zo kun je thuiskomen, toch?

Feest Punt #178

Hij werd vandaag vijftig.

De man van het type 'Ruwe bolster, blanke pit.'

Hij kreeg in het leven het nodige voor zijn kiezen aan familieverdriet.

Gezondheidsklachten kreeg hij ook. 

De harde werker, onregelmatige veelvraat en het kleine dikke mannetje deed er wat aan. Met succes. Twee keer kleiner en even zoveel gerende marathons later vierde hij zijn verjaardag met ons.

Het moest een mooi feest worden en wat werd het een MOOI feest. Op een prachtige locatie.

Met de fotobus voor de deur.

Geweldig leuk. Ik zou willen dat ik het concept verzonnen had.

We maakten voor binnenkomst een foto......

.......nog niet wetende met wat voor verzameling we later thuis zouden komen.

Hij had voor muziek gezorgd. Uit onze tijd. Uit onze buurt. De Amazing Stroopwafels.

Heerlijk mee geblerd met 'Ome Kobus', 'We gaan naar Frankrijk' en 'Hawaii blues'. 

Tussendoor liep de deejay alle mogelijk golden oldies uit de luidsprekers schallen en dansten we dat de vonken er af vlogen.
  

  

Wat een gezelligheid.

  
Biertje, wijntje, frisdrankje, hapjes. Het was compleet.

En de jarige? Die genoot zich suf. Precies zoals het hoort.

Zo tegen het eind geen broodjes kaas, maar heerlijke frietjes. Net als vroeger. Lang geleden dat ik ver na middernacht nog aan de patatten zat.

We haalden alles eruit. Bleven tot het "You 'll never walk alone' geklonken had uit onze inmiddels schorre kelen.

Genieten. Met een grote G. Dat deden we. Wàt een enorm fijn feest was dit. Bedankt!