Hij was met zijn vader een paar dagen naar Engeland.
Hij was.
Was.
Waarom staat zijn tas dan nog steeds in de woonkamer?
Hij. Was. In. Engeland.
Maar hij is al tien dagen terug.
Dit zijn van die momenten dat wij elkaar niet begrijpen.
Dat heb je met puberbreinen. Het schijnt vanzelf over te gaan. Verstand komt met de jaren. Zo'n puberbrein veroorzaakt ook een selectief geheugen.
Ze weten niet meer dat ze in wezen heel graag lezen, fietsen en wandelen. Dat ze eigenlijk heel veel houden van klassieke muziek, van gerookte zalm en van een opgeruimd huis.
En diep in hun hart houden ze ook best van mij, van thee en pruimen.
Ze kunnen het zich alleen éven niet herinneren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten