Voor hem is het een crime.
Als dagelijks de wekker om 4.40 uur gaat, is dat echt vroeg hoor. Ook donker, koud, stil. Eenzaam.
Om de week heeft hij zo'n werkweek. Afzien is het en aanpassen. Voor het avondeten een uurtje slapen en 's avonds vroeg weer onder de wol. Weinig tijd voor sociale contacten, want welke darter bijvoorbeeld gaat voor middernacht naar huis en drinkt geen biertje? Ik ken ze niet.
Voor mij kleven er zéker voordelen aan deze werkweek, Zo kunnen we met zijn vieren aan tafel de maaltijd eten, die hij meestal gekookt heeft. Ik kan dan al voor etenstijd een deel van de post sorteren of Jongste helpen met huiswerk. Hij helpt mee de tafel weer afruimen en zorgt er meestal voor dat de keuken aan kant komt. Ik hoef niet élke keer mee naar de voetbaltraining en daar een uur op een koud veld of in een ongezellige kantine rondhangen - of mijn tijd verdoen, zo voelt het ook wel eens. Er is minder haast en ik zit niet pas tegen tien uur met een eerste kopje koffie uitgekakt op de bank.
Wat een heus cadeautje was? Dat hij vanavond na het eten tegen me zei: ga even lekker op de bank liggen joh.........
Jongste pakte mijn camera en knipte dit plaatje. Een rustpunt op de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten