Geen wedstrijdpunt #59

Vandaag stond ik , voor het eerst in een eeuwigheid, weer langs de lijn bij een voetbalwedstrijd van Jongste. Zijn spelerspas was klaar, dus hij mocht meedoen. Na vanaf januari  twee keer per week meegetraind te hebben, was er nu een heuse primeur in de D3 van PPSC.

Leuk hoor. Er is niks mis mee om op zaterdag ochtend om kwart voor half donker te verzamelen bij een club in Rotterdam Kralingen. Maar ik was serieus vergeten hoe dat was. 
Oudste speelt zijn wedstrijden tegenwoordig tenslotte meestal om twaalf uur, of half drie.
Vandaag ging om kwart over zes (!) de wekker, zodat we op tijd in de auto konden zitten. Om tien over half acht reden we de parkeerplaats van de blauw-zwarten op. De rijp lag nog op de velden.

Maar goed, hij had er reuze in in. Hij ging ze allemaal even klaren.

Het was best een belangrijke wedstrijd,. Ze speelden tegen de koploper, geen eenvoudig klusje dus. Er speelden Grote Belangen, in het zaterdagse voetbal.

Weet je wat me opviel? Dat de spelers van de tegenstanders bijna allemaal zoveel groter en breder waren dan de knapen uit ons eigen team. En het is nou niet dat we ze geen eten geven of zo. 
Ik kan niet voor de andere ouders spreken, maar persoonlijk schuif ik toch minstens twee keer in de week een boterham onder de schuurdeur door. Soms zelfs met beleg.

De wedstrijd was niet echt spannend. Er werd als een team gespeeld, de verdediging draaide prima, het ging best lekker. Iedereen bleef zoveel ie kon bij zijn mannetje. Voor wie niet wekelijks langs de lijn staat: in zo'n elftal is het zo dat iedere speler 'gematched' wordt aan een tegenspeler. Die moeten ze dekken, en daar moeten ze bij in de buurt blijven. 'Je mannetje' is heel belangrijk. Regelmatig hoor je het de coaches van beide kanten dus ook over het veld brullen: 'KOM OP! DENK EROM! BLIJF BIJ JE MAN!!!!"

Wat overigens helemaal nog zo'n slecht advies niet is in het leven, maar dat ter zijde.

We hadden doorgezet, samen gewerkt, alles gegeven wat we in ons hadden. 

Okee, okee, ik gebruik de term 'we' hier wel HEEL erg losjes.
Maar kom op mensen. Morele steun is ook wat waard.

Hullie wonnen met 6 - 0. Verdiend, want ze speelden sterk.  De PPSC mannen waren not amused.

Maar na een douche, pakje drinken en een zakje chips voelde het al weer anders. Op naar volgende week. Kwart voor negen thuis.