Er is nog niet veel veranderd.
In september 2013 schreef ik een stukje (klik om het nog eens te lezen/bekijken) over Oudste, waar het onder andere ging over kapotte schoenen.
Gedurende anderhalf jaar is er op schoenen-gebied niets veranderd.
Toen hij deze nieuw kreeg, drukte ik hem op het hart dat hij op tijd zou waarschuwen als ze te klein werden, of kapot gingen.
Ja. Zou ie doen.
Ik hoorde niets. Vroeg hem af en toe of ze het nog goed deden.
Ja. Niks mis mee Ma.
Twee weken terug gebeurde het.
Ik heb nu geloof ik wel nieuwe nodig. Ze gaan een beetje kapot.
OK, dan gaan we dus op zoek naar anderen.
Hij wilde niet mee naar de stad om te zoeken en te passen.
Oh.....hoe had je dat dan gedacht?
Nou. Gewoon. Via internet. Dan gaan we samen zoeken.
Ik ben de lulligste niet en heb geleerd om over niet-essentiële dingen niet in discussie te gaan. Pick youre battles.
Zo gingen er twee weken voorbij, waarbij ik dagelijks vroeg of dit de dag was dat we samen achter de PC zouden gaan zitten.
Nee hoor. Ik heb nu geen zin.
Het zal toch niet zo hard nodig zijn. Dacht ik. Onnozel hè?
Vanochtend viel mijn oog toevallig op zijn schoenen, terwijl hij ze aan zat te wroeten.
Ik wist niet wat ik zag. De hele zijkant ligt open. dat is toch wel het toppunt.
Vanavond was er geen ontsnappen meer mogelijk.
Hij zocht twee paar Adidas sneakers uit.
Ik blij. Hij blij.
Alleen een beetje jammer dat ik na het afrekenen zag, dat de verwachte levertijd (pas) 18 of 19 februari is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten