Startpunt #134

Toen onze examenkandidaat gistermiddag met een grote smile binnenstapte, kon ik met een gerust hart vertrekken.

Moeders gaat op pad. Alleen.
Naar de stilte.
Naar een bescheiden nieuwe uitdaging.

Eerst moest de afstand Schiedam - Odoorn getrotseerd worden. Dat viel nog niet mee, want zeker tot voorbij Amersfoort was ik niet alleen.

Maar ik had de tijd. Tijd die ik vulde met hard meezingen met Veldhuis & Kemper en Harrie Jekkers. Niemand die me geeergerd aankeek, niemand die vroeg of het ietsies minder kon.

In Odoorn verkende ik het Vierdaagse terrein. Stil en bijna verlaten. Parkeren in een weiland. Kneuterigheid ten top.
Ik schreef me in en haalde mijn stempelkaart.

Intussen druppelden de diehard wandelaars binnen. Om tien uur zouden zij gaan starten voor hun Kennedymars, tachtig kilometer lang, de eerste veertig in de nachtelijke uurtjes. Ik heb er vol bewondering naar gekeken.

Ik ging deze uurtjes echter lekker slapen bij Henk en Ali, in een voor mij vertrouwd en bekend Bed & Breakfast in Rolde. Dacht ik. Het bed is hier prima maar ik deed geen oog dicht. Om half drie maar even lezen, om half zes op Twitter kijken en een kwartier voor tijd deed ik de wekker maar vast uit. Dan de dag maar gewoon beginnen. Ik deed me tegoed aan een geweldig ontbijt, ovenbroodje gezond, jus, verse koffie en fruit, yoghurt en een eitje - hoe wilt u hem gekookt?

Om negen uur was ik terug in Odoorn waar het parkeerweiland nu vol was. Een kwartiertje later was ik gestart. Prima wandelweer vandaag. Geen zon, maar ook geen regen. Na de eerste vijf kilometer kon het jasje al uit. We liepen veel langs kanalen en door bossen. Lange rechte wegen. Best saai. Maar met het gekeuvel van de mensen die in mijn buurt liepen toch aangenaam. 

Bij de tweede stempelpost na zo'n twaalf kilometer even een bakkie en zitten op een fijne bank. En een kwartier later weer vertrokken voor de laatste etappe. De wandeling afgesloten met een broodje kroket en een Shantikoor. De man die voor mij finishte zei: "Oh ja, daarom moet je altijd even doorlopen, zodat je voor het Shantikoor al weer weg bent."

Mijn avondmaaltijd kreeg ik zo voorgeschoteld bij familie in Assen. Makkelijk, heerlijk en gezellig.

Nu op naar Dag 2.

(Het lukt me hier vandaan niet om de foto's goed te plaatsen. Dat komt wel weer als ik thuis ben.)