Heb je mijn berichtje over de paplammeren gelezen?
Dan weet je dat zij vrijwilliger is bij de Stichting Schaapskudde Vockestaert Midden-Delfland. Deze stichting levert een actieve bijdrage aan het onderhoud van het recreatiegebied Zuidrand. Met de steun en inzet van lokale boeren is er een duurzaam onderhoudsmodel neergezet. Het gezamenlijke oppervlak van de recreatiegebieden in de Zuidrand is voldoende om zo’n duizend schapen van eten te voorzien. Maar waar laat je zoveel schapen in de lammertijd? Met de huidige huisvesting lukt dat niet. Daarom blijft de basisgroep voorlopig rond de tweehonderd ooien, die samen als maaimachine worden ingezet. De kudde is de afgelopen lammertijd - deze startte in februari - uitgebreid met ruim tweehonderd lammetjes.
Tweede Paasdag organiseerde ze de jaarlijkse Lammetjesdag. Iedereen mocht op kraamvisite komen om te knuffelen en aaien.
Er was onzekerheid of alles wel door kon gaan, want met code geel trok er een heuse Paasstorm over ons land. Sommige activiteiten moesten door het onstuimige weer worden afgeblazen, anderen werden van buiten naar binnen verplaatst.
Dat kòn gelukkig.
Sinds de oprichting van de kudde had Rijkswaterstaat namelijk de opstallen van boerderij De Adrianushoeve aan de Woudweg, onder anti-kraakvoorwaarden beschikbaar gesteld aan de Stichting. Deze boerderij is lang eigendom geweest van een familie, maar Rijkswaterstaat kocht hem op in aanloop naar de aanleg van de A4. Door de slechte staat van de boerderij dreigde lange tijd de sloophamer. Intussen gebruikten zij het als uitvalsbasis voor de schapen. Tegelijkertijd werd er flink overlegd en gelobbyd voor de schaapskudde, wat onlangs resulteerde in goed nieuws. De Adrianushoeve mag blijven staan en Stichting Vockestaert wordt officieel de eigenaar.
Er was dus een stormvrij 'binnen' vandaag.
Om twaalf uur werd de sleutel van de boerderij en zijn bijgebouwen officieel overhandigd.
Samen met de kersverse voorzitster.
Daar is geld voor nodig. Geld, dat er niet zoveel meer is tegenwoordig. Natuurbeheer bezuinigt.
Het bestuur, het onderhoud, de verzorging, het kudden. Alles is op vrijwillige basis.
De aangesloten schaapherders hebben hun eigen hond en verplaatsen de schapen over het land, in hun vrije tijd. Als hobby.
Deze Lammetjesdag was dan ook een prima gelegenheid om wat donaties bij elkaar te sprokkelen. Voor twee euro vijftig per persoon mocht je overal komen en aan elke activiteit meedoen.
Maar dan zouden de weersomstandigheden best iets beter mogen zijn. Want trotseren de mensen de storm in de polder? Ik was ingesteld op een rustig dagje.
Maar niets was minder waar.
Met mijn vrijwilligershesje aan stapte ik de voorkamer in, die we ingericht hadden als knutselhok. Oorspronkelijk zouden we buiten in de tent zitten, maar dat was vandaag niet uitvoerbaar.
Ik ben er niet meer uit geweest. Aan de lopende band hebben we de jeugd geholpen hun houten schaapjes mooi aan te kleden. Met verf, wiebeloogjes en een vacht van echte schapenwol.
Nog warm en vettig. Want het kwam direct van de schapenscheerder een stukje verderop naar ons toe.
Vanaf dat moment heb ik geen foto meer gemaakt en niets meer meegekregen van alles wat zich elders op het terrein afspeelde.
Maar het was gezellig druk bij het Survivalparcours,
het Handboogschieten,
Marshmallows roosteren
en de slootexpeditie. Er was zelfs een yogaworkshop voor kinderen.
Er waren warme en koude drankjes en de dames bij de broodjes knakworst en pannenkoeken hadden het razend druk.
Uiteindelijk kwamen er zo'n achthonderd mensen langs.
Op vier tijdstippen was er een demonstratie schapen drijven.
En aan het eind van de middag werden met alle herders, honden en bezoekers, de schapen naar hun nachtweide gebracht.
Toen was ik versleten. En moest ik nog op de fiets tegen de storm in naar huis buffelen.
Daar ging mijn lichtje uit. Maar wàt een geweldig leuke dag. Als je jonge (klein)kinderen hebt, moet je volgend jaar zéker langskomen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten