Dat houdt de standaard niet, dus parkeer ik mijn fiets tegen een muurtje. En als dat er niet is, tegen een paal. Om te voorkomen dat de fiets wegrolt, zet ik hem op slot.
O ja, natuurlijk ook om te voorkomen dat ie gejat wordt.
Hij was al een keer tòch een stukje teruggerold. Nog vóórdat de sleutel uit het slot was. Dat leverde een kromme sleutel op. Dat is wat gewicht kan doen.
Al heel lang dacht ik 'ik moet mijn nog rechte reserve sleutel gaan gebruiken'. Soms doe ik nogal lang over denken, dus het was nog niet tot een uitvoering gekomen.
Te laat!
Gisteren gebeurde het weer. Ik zag zo de sleutel nog verder dubbelvouwen. Toen ik hem daarna alleen al aanraakte, had ik hem los in mijn handen. Dat wil zeggen, het bovenste gedeelte. Het onderste zat nog in het slot.
Een duidelijk gevalletje Eigen Schuld Dikke Bult.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten