vrijdag 3 juli 2015

Onthaast Punt #184

De dagen vliegen voorbij.

Het is bijna officieel zomervakantie voor beide jongens. De dagen lijken wel in een versnelling te zijn gekomen en mijn hoofd kan het soms niet meer allemaal bevatten. Die verschillende agenda's die dan af en toe opploppen in mijn gedachten.

* Gezellig die vrienden-bbq. Nog even ons eigen vlees te kopen. * Niet vergeten de dierenarts te bellen voor een afspraak voor vóór 3 juli. * Rekening houden met dubbele bezorgwijken en extra uren die ik dan in de avonden 'bezet' ben. * Oh ja, wel even een voorstudie van de wijk maken. * De gang staat vol met spullen die naar het afvalstation moeten. Snel inladen en wegbrengen. Sh't, net 5 minuten na sluitingstijd. Volle auto weer terug voor de deur en een dag later extra inplannen. * Oeps, nog geen cadeautjes voor de jarige dames. * Gelijk een handig ding gekocht, dat thuis helemaal niet handig bleek te zijn. Kan ik weer terug de volgende dag. * Oh ja, de laatste toetsdag en alle "mam, kun je me dan komen halen/brengen en mag die en die dan ook meerijden", vul maar in ' die daarbij komen. * Gezellig, dan komt vriendin langs. Wel op tijd thuis zijn van het boodschappen doen en nog even het toilet en de vloer checken. * Examenfeestjes. * Ach, hij is uit al zijn shirts gegroeid.* Niet vergeten, tandarts afspraak. * Oh ja, ik zou dit en dat nog regelen en navragen. * Oeps de strijkmanden puilen uit. Wassen gaat wel door, maar het moet ook nog de kasten in. * Hoe combineer ik dat nou weer? * De mail aan school moet ik nog versturen, of Jongste bij de Afscheidsmusical van de huidige groep 8 mag komen kijken. * Seizoensafsluiting van Oudste en zijn voetbalteam bij het Wokrestaurant. Niet vergeten geld mee te geven. Oh, hebben we wel die contanten in huis? * Snotver, weer twee verjaardagen. Wat ga ik hen nu weer geven? * En dat bestelde cadeautje voor zijn feest is nóg niet binnen. Moet ik nog snel een tegeoedbon voor maken. * Nog meer aanvragen voor extra wijken. * "Doe jij die aanbetaling nog voor Duitsland?" * Heb ik toch een dubbele afspraak? Snel regelen dat ik zelf de post wel kom halen, anders past dat niet samen in de dag. * Hoe kom ik eigenlijk in Hilversum? * Wil hij nu wél of geen nieuwe blouse voor die uitreiking? Die moet ik dan nog snel gaan kopen ergens. * Het zou wel leuk zijn als ik die kaartengroet nu eens verstuur. * Hemeltje lief, heb ik die boot nu al gereserveerd?

Pffffff, af en toe zou ik het stil willen zetten.

Vandaag deed ik het. Samen met twee fijne meiden. Je kent ze wel. De één was in januari jarig. De andere twee gaven haar een Dagje Uit cadeau. Natuurlijk was het ook gewoon een cadeau voor onszelf, dat snap je.



Kijk, daar is de jarige.

Het inplannen is een sport op zich, maar enkele maanden terug kruisten we alle drie deze dag af in onze agenda. Vandaag nam ik een rustdag.

Hou je vast want hier volgt een uitgebreid beeldverslag.

We ontmoetten elkaar op de parkeerplaats van het Station van Schiedam. Daar stapten we op onze fietsen richting De Erasmusbrug in Rotterdam. Een half uurtje fietsen. Het was heerlijk. Niet zo warm en broeierig, maar wel een fijn zonnetje en windje.



Maar voor we aan boord gingen deden we een koffie met taart + smeuige verhalen bij Loos.



Om tien voor twaalf stapten we op lijn 202 van De Waterbus. Scheuren maar met dat ding.




In Kinderdijk gingen we aan land.



We fietsten het toeristenpad, waar het wemelde van de Chinezen en Japanners onder parapluutjes tegen de zonnestralen. Het verschil tussen wandel- en fietspad kennen ze niet, of ze negeren het massaal. 




Hier maakten we onze eerste selfie van de dag. Daar zijn wij meesters in, met zijn drieen. 


Kijk mét bril.


Maar we kunnen het net zo makkelijk zonder brillen. 


We ontdekten het mandje van Mozes. Zou ie thuis zijn?

De molens achterlatend fietsten we door naar Alblasserdam. Langs de waterkant en rondom de bruggen wemelde het van de geparkeerde fietsen, badlakens en jongeren. Ze plonsden er lustig op los. Een op en top zomer beeld.

Via de niet kortste route vonden we uiteindelijk de opstapplaat van De Waterbus aldaar.


"Niet me van de achterkant fotograferen hoor!" OK, je zegt het maar.


Op naar de volgende halte. Dordrecht Merwekade.

Nog geen halve dag onderweg en nu al een vakantie gevoel. We hebben zo vaak tegen elkaar gezegd: "Wat hebben we het goed hè?"

Toen vonden we het hoog tijd voor een terrasje. We hebben tenslotte iets te vieren.


Via de poort van Dordt kwamen we op een mooie plek aan het water. 


Loungebank. Drankje. Wie doet ons wat.




Het was er heerlijk, net als de lunch. Je zal toch maar jarig zijn vandaag.

Inmiddels was het half vier geweest. De dames hadden al opgezocht of er koopavond was, nee dus. Hoog tijd om richting Centrum te gaan, nog even shoppen.

De één kocht schoenen, de ander een handige korte Camino korte broek. En ik? Gewoon. Een shortama bij de HEMA. Of we die hier niet hebben, maar Oudste had hem wel heel erg nodig. Dat vinden jullie toch ook als ik zeg dat hij met dit weer nog steeds slaapt in een lange pyjama? Hij weigert in een gewoon shirt met onderbroek te slapen, dus.........


Tegen winkel-sluitingstijd konden we op naar ons volgende doel.



Wat een gave plek en concept.




Lekker lekker lekker.

Intussen was het zeven uur geworden. Nog lang niet uitgekletst. Maar wél ons bewust dat we de laatste Waterbus van acht uur niet mochten missen.


Via het winkeltje liepen we terug naar onze fietsen en begonnen we aan de voorlaatste etappe.


Aan de kade aangekomen hadden we nog een half uurtje over. 

Tijd om de rosé aan te breken.

Jarige, ik weet dat je dit nie so leuke foto vind, maar ik wilde die mannen daar rechts er niet af knippen. Want wat hebben zij op afstand mee genoten en gelachen van onze fratsen.


Ik zei het al toch? Meesters van de selfies. 


Zaten we net op de juiste posities, had niemand meer een hand vrij om op het knoppie te drukken. Gegierd hebben we.



Zoals het bij een goed verjaarsfuifje hoort, had de jarige voor een "Bedankt dat je op mijn feestje was" gezorgd.

Stipt op tijd kozen we het ruime sop om na een uur in Rotterdam weer aan wal te stappen.

Nog een half uurtje fietsen en de dag zat er op.


Het was geweldig. Bedankt lieve meiden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten