Dat laatste zal hem zeker geen goed doen.
Langzaamaan, zonder dat je in de gaten hebt wanneer het nu precies gebeurt, is hij zijn bed ontgroeid. Als ik hem zie liggen valt op dat zijn tenen aan de achterkant door de spijlen heen schieten.
Zijn pas nieuwe lattenbodem is alweer op twee plekken kapot.
Alweer ja. Er zijn jaren geweest dat we na elke verjaardag van hem, een nieuwe lattenbodem konden kopen. Want dan waren er allerlei jongelui in zijn kamer geweest, die om beurten veel te hard op zijn bed neerploften. Daar zegt het namelijk 'krak' van.
Dit keer kwam het omdat hij er zelf op ging zitten. Gewoon. Zitten. Niks geks.
Maar met zijn vierennegentig kilo schoon aan de haak, breken de latten als luciferstokjes af onder zijn gespierde billen.
Ter compensatie en versteviging legden we tijdelijk ons logeermatras onder zijn eigen matras. Maar ja. Er bleef een kuil komen. Steeds weer.
Vandaag namen we hem mee naar een heuse winkel. Vrij nieuw gebied voor hem, want winkelen laat hij over het algemeen aan ons over, of doet het van achter zijn PC.
Het waren lollige uurtjes.
Eerst schuchter. "Moet ik het echt uitproberen? Je bedoelt, echt gaan liggen?"
Ja, dat bedoel ik. Daar zijn die schoenenmatjes voor, snap je?
Zijn gene verdween met de minuut en hij heeft ze allemaal geprobeerd.
Was er al snel uit dat het een boxspring moest worden, want dat geeft zijn lichaam de meeste stevigheid.
We hadden besloten dat hij een extra lang én breder bed krijgt. "Altijd handig voor als er eens een chickie wil blijven slapen." Of een hunk, dat is natuurlijk ook goed.
Toen de keus gemaakt was, ze op zoek waren naar een medewerker om met een bestelling te helpen, vond ik ook een speeltje.
Nog een maandje of twee. Dan ligt hij als een vorst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten