Paaskippies

Ik zei het al, ik doe allemaal leuke dingen deze week.

Gistermiddag ging ik naar Anja, in De Lier.

Haar Penseeltje is een plek waar mijn helemaal-niet-zo-creatieve-moeder zo graag kwam en zich erg thuis voelde.

~ werken met Paverpol ~

Als dank voor alle aandacht en zorg tijdens haar ziek zijn, gaf mijn vader alle betrokken vrouwen daar een serie workshops cadeau.

Er staat nog steeds een Hardlopertje in haar atelier.

~ 2003 ~

We deden er ook 'groenworkshops'. 

~ 2004 ~

Nu was ik er terug. Omdat ze een leuke korte schilder-workshop aankondigde. 
Met als bijschrift dat dit iedereen zou gaan lukken.

Niet onbelangrijk. Want van al mijn creatieve talenten is het tekenen en schilderen van realistische afbeeldingen, absoluut het minst ontwikkeld. 

Een uitdaging dus.

Op een plank steigerhout waren met krijt al contouren getekend. Dat hielp énorm.

Enthousiast kleurde ik ze in. 

Er bestaan drie soorten kippen. Sier- vlees- en legkippen. Wàt een lastige keus. Ik koos daarom voor witte kippen. Heeft uiteraard niets met de soort te maken, maar met de verf. Waardeloze informatie dus eigenlijk.

Ik was trouwens niet alleen. Mo vond ook de bruine verf en maakte er Barnevelders bij. 
Of New Hampshires. Die schijnen ook bruin te zijn.

Nadat de juf liet zien hoe we de lellen het beste konden schilderen,

gaf ze mijn kippies een kleine make-over. Heel klein, meer was niet nodig, want ik had ze leuk gemaakt zei ze. Dat klonk serieus als een compliment.

Inmiddels was Pa langs komen fietsen om ijzerkoekjes bij de koffie te brengen. Mmmm.....

Ik kliederde nog lekker door aan de lellen, het gras, de pootjes en de lijnen.

Het eerst nog overzichtelijke palet, veranderde langzaam in een kledderzooi.

Maar hé, het werd best leuk.

Anja had gelijk: het lukt altijd!