Harrie & Jeroen

Op achttien mei tweeduizendenvijftien kochten we de tickets. (klik) Wat hadden we er zin in. Toen al.

Na driehonderdenzes dagen wachten, was het gisteravond zover.

Harrie - vierenzestig jaar - had vijfentwintig succesvolle jaren achter de rug, maar had er genoeg van. Hij vindt het leuker om aan een voorstelling te werken, dan hem uit te voeren. Hij noemt zichzelf geen podiumbeest en hij had alles inmiddels al gezegd. Veertien jaar trok hij zich terug in Spanje en genoot van zijn andere leven. Zoals hij zelf zegt: ik heb meer dan genoeg verdiend om dubbel modaal dood te kunnen gaan, dus voor het geld hoef ik het niet meer te doen.

Jeroen - zestig jaar - is een enorm talentvolle helft van een tweeling. Hij maakte theatervoorstelling, schreef boeken, nam CD's op, werkte mee aan een enorme lijst radio- en Tv-programma's, is beelden kunstenaar en bovenal liedjesschrijver. Alle liedjes worden gekenmerkt door zijn cynische humor en zijn taalgevoel. Ze zijn grofweg in te delen in drie soorten nummers: onzinliedjes, ironische liedjes en gevoelige liedjes. Ik hou er van.

Och was ik maar in een roltrap geboren

Nu eens een matje

Dan weer een tree

Echt het gevoel ergens bij te horen

Egalité en fraternoté

Waar Harrie altijd voor volle zalen speelde, bleven die van Jeroen angstvallig leeg. 
Jeroen schreef dan ook veel liever dan dat hij het uit moest spelen.

Hij was het die zijn oude vriend in Spanje belde en vroeg of hij er iets voor voelde om samen een voorstelling te maken. Net zoals ze dat in negentienachtenenegentig ook al deden met 'Twee artiest één geld'.

Harrie ging overstag en de try-outs waren een enorm succes. Net als de theatertour die volgde en die keer op keer 'uitverkocht' meldde.

~ foto van internet ~

Het was een heerlijke avond, die smaakt naar nog veel meer.