Gedurende deze tien maanden heeft Oudste bijles - extra les - ondersteuning, bij het leren van de Duitse taal. Hier (klik) kun je meer lezen over hoe dat begon.
Het heeft de nodige successen opgeleverd. Een voldoende voor zijn MAVO-eindexamen en op zijn eindlijst de schade beperkt tot één tekort.
Op het MBO moest iedereen een Duitse toets maken voor de nul-meting. De uitkomst daarvan zou bepalen wat ieders startniveau was. Afhankelijk daarvan zou je gedurende het schooljaar ingedeeld worden in een groep die één, twee of drie uur Duits per week krijgt. Hij had zichzelf een enorme dienst bewezen, want hij werd overtuigend ingedeeld in "de beste groep". Dat hem dat twee schooluren per week scheelde, voelde voor hem als grote beloning. En terecht!
Zijn cijfers tot nu toe zijn prima.
Zijn zelfvertrouwen is gegroeid. Zijn aanzien ook.
Gisteravond was dit een thuistafereeltje:
Kleine Broer vroeg Grote Broer hulp bij het leren van zijn Duitse huiswerk. Mooi hè?
Nu nog leren sokken stoppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten