Hij krijgt niets dat geen puur kattenvoer is.
Omdat we geen bedelaar in huis willen.
Toen hij nog een jong katje was, was hij heel fel op eten. Op óns eten met name.
Hij was er altijd als de kippen bij en we moesten onze borden fel verdedigen en hem van ons afslaan.
Dat heeft gewenst gedrag opgeleverd. We kunnen nu rustig eten en snoepen zonder dat hij naar ons omkijkt.
Toen Oudste echter een broodje bokworst ging eten werd zijn neus wel enorm geprikkeld. Hij kwam steeds dichterbij.
"Ah mam, mag hij nu niet een keer een stukje?"
Ik weet niet eens waarom, maar ik zei "ja".
Hij genoot er zichtbaar van. Voor alles is een eerste keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten