29 en 30 juni
Ongemerkt begint het hier meer een verslaglegging te worden van hoe het met Frits is, en gaat het allang niet meer over mij.
Laat ik met het korte, goede nieuws beginnen: met mij gaat het goed. Conditioneel nog veel in te halen, maar weer op de fiets en actief.
Wel erg moe, en daar helpt weer een nacht van een uurtje of 3 gebroken slaap niet aan mee.
De zorgen om Frits zijn weer toegenomen met vanochtend een dramatisch hoogtepunt.
Vrijdagavond een opleving, met een redelijk goede zaterdag. In de avond zagen we hem langzaam weer trager worden, met een strammere motoriek. Wél at en dronk hij met smaak.
Zondag echter ging het in de loop van de dag steeds een beetje minder en 's avonds begonnen de buikkrampen weer. Diarree, al zijn eten weer uitspugen in de tuin en snel krachtverlies. Niet meer op de bank kunnen springen. We vonden het zorgwekkend.
Vannacht was naar. Om naar de kattenbak te gaan, wilde hij van het bed af, maar kon zich met zijn pootjes niet meer opvangen op de gladde laminaatvloer. Hij verloor zijn ontlasting en toen we hem in de kattenbak legden bleef hij daar uitgeput in liggen.
Bij het krieken van de dag legden we hem beneden op een zachte plek voor het raam. Het is een harde hoor, want hij probeerde wel te lopen, maar zwalkte en zakte kruislings door zijn poten. Apathisch heeft hij een paar uur gelegen tot opnieuw de krampen kwamen.
Vanochtend bracht ik bij de dierenkliniek verslag uit. De eerste testuitslagen lieten verhoogde eiwitwaarden zien, precies dat wat past bij de eventuele FIP diagnose. Vanmiddag wordt hij weer gezien door dezelfde arts als vrijdagavond.
Over anderhalf uur weten we meer. Wij houden er rekening mee dat hij misschien niet meer mee naar huis komt.
Zojuist bracht ik hem naar de tuin. De plek waar hij altijd het allerliefste is. Toe maar Frits. Geniet nog maar even.......
Oh, pfff, brok in mijn keel.... Denk aan jullie en Frits!
BeantwoordenVerwijderenMet terugwerkende kracht (n.a.v. een twittertje van zojuist) je blogs gelezen over jezelf en Frits. Wat heftig en nu zeker... heel veel sterkte xxx. Dikke knuffel, Irma M.
BeantwoordenVerwijderen