Vluggertje

28 juni 2014

Wat hebben we vannacht goed geslapen. Alle vijf. Op die camping. 
Waarover ik al een paar jaar regelmatig schrijf en me nog steeds niet realiseer dat lang niet iedereen zo lang al mee leest. En dus geen idee heeft waar die camping van ons is. En zich waarschijnlijk vertwijfeld afvraagt waarom wij in deze situatie in g*dsnaam naar de camping vertrekken.

Onze camping is op zolder. Daar waar onze slaapkamer is en waar we als de situatie er om vraag, twee matrassen op de grond bijschuiven en dus een nachtje met zijn vieren, of vijven zoals nu, dicht bij elkaar slapen.

Dat was met een heel ander gevoel opstaan vanochtend. Bijna uitgerust.
Frits heeft ook een rustige nacht gehad en doet het goed. Misschien iets minder actief en soepel dan gister, maar nog steeds ontspannen, met ogenschijnlijk minder pijn, niet verkrampt en best aardig etend.

Voor het eerst besteeg ik weer eens een fiets. Wat een vrijheid en heerlijk om weer eens zelf een ommetje te maken. Bedankt voor de gezelligheid tantes en nicht.

En nu ben ik druk. Druk met achterstallig werk. Morgen gaan we namelijk een verjaardag vieren. Vijf-en-zeventig. Respectabel.
Dat verdient een knal-feest, met versierselen en cadeaus.
Is normaal wel een beetje mijn ding, want van hem gaat het niet komen. Gedoe, onzin, ben je mal. Maar ik zag hoe leuk hij het vond toen hij zeventig werd, de ballonnen, slingers en cijfers.

Maar nu is het er allemaal bij ingeschoten. Het is niet anders.

Geen passende geschenkjes, geen strak uitgevoerde tegoedbon.

Dat U het alvast weet Pa.............kunt u morgen gewoon doen of U het echt niet erg vindt ha ha.

Ik was ook iets aan het maken. En daar kwam door de laatste weken de slop in. Lukken zal het waarschijnlijk niet, maar ik ga er alles aan doen om zo ver mogelijk te komen. Ik heb tot morgen twaalf uur.
Daarom sluit ik hier vandaag af. Lekker kort van stof. Ik ga aan de slag.

Tot morgen.