Het is komkommertijd bij de postbezorging. Waar de concurrent nog heel druk alle Kerstgroeten rondbrengt, staat alle zakelijke post 'bij ons' op een laag pitje. Net iets boven de zes kilo post voor mij om te sorteren en weg te brengen. Zo weinig heb ik het nog niet meegemaakt.
Helemaal lachwekkend is het, dat het met name dit soort post is. Afkomstig van het warenhuis waarvan gisteren bekend gemaakt is dat het nu definitief op omvallen staat. Dat de cadeaubonnen er niet meer in te wisselen zijn. Mensen raken er niet over uitgepraat en geschreven. Ik doe zonder blikken of blozen de flyers door de bussen. Wat moet ik anders?
Bij Bakkertje Tevreden haal ik Kerst-Ijzerkoekjes op.
Dan is het Kerstavond.
Het is alweer drie jaar geleden dat Jongste voor het laatste meedeed aan de Kerstmusical. Toch hebben we sindsdien geen avond en musical gemist.
Het is een mooie aanloop naar de Kerstdagen. Het samenzijn, het zingen - ook al doet Jongste vooraf een dringend beroep op ons om dat toch vooral maar niet te doen - het weerzien met bekenden vanuit de basisschooltijd en het enthousiasme van alle sterspelers en hun begeleiders.
Weer thuis schuiven we aan bij de koffietafel en All You Need Is Love.
Kerst kan beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten