Hij liep daar met De Vroege Vogels.
Is dat niks voor jou, vroeg hij het weekend daarna, op de voetbaltribune.
Ik had al eens op hun website gekeken om me te oriënteren op wat dat voor een clubje was. Wat ik daar zag en er over hoorde sprak me aan.
Loopgroep de Vroege Vogels is een enthousiaste groep lopers, die het gezellig vindt om twee keer per week met elkaar sportief bezig te zijn.
De loopgroep is ontstaan in de jaren tachtig van de vorige eeuw.
Op zaterdagmorgen om acht uur – hoe komen ze aan de naam – en op dinsdagavond om zeven uur verzamelen de lopers en loopsters zich bij de sportschool. Weer of geen weer, er
zijn altijd atleten aanwezig om gezamenlijk erop uit te gaan.
Lopers met een specifiek doel worden daarin bijgestaan door de trainers en spreken ook onderling af om de daarbij behorende trainingen gezamenlijk te volbrengen.
Regelmatig wordt er door een groepje lopers meegedaan aan een prestatieloop in de omgeving van Schiedam (Kadeloop, Bruggenloop, en Kethelloop), maar ook trekt men het land in (o.a. Apeldoorn en Nijmegen) om een sportieve prestatie neer te zetten.
Kleinschalig. Meer recreatief dan prestatie- en wedstrijdgericht. Op dinsdagavond, dus niet op een voetbaltrainavond. Dichtbij. Met elkaar lopen. Intervaltrainingen.
Ik begon er steeds meer voor te voelen.
Toen hij me vertelde dat er veel zijn die of alleen voor de dins- of alleen voor de zaterdagtraining kiezen, hoefde ik me daarover dus ook al niet bezwaard te voelen.
Want zaterdagmorgen is voorlopig voor mij nog geen optie. Dan ben ik doorgaans onderweg naar de één of andere voetbalkantine in Tjietjerkstradeel.
"Ga een keer mee joh. Kijken of je het wat vindt. Kom ik je ophalen."
Zo geschiedde. Op de avond dat de rest van Schiedam, aan het eind van een zeer regenachtige dag, op de bank bleef zitten, trok ik mijn renpakkie aan. Hij kwam me ophalen.
De opkomst bleek historisch laag te zijn. Veertien man / vrouw inclusief trainer John, die de training volbracht in regenpak op de fiets.
 |
| ~ trainer John ~ |
Van de minst snelle lopersgroep was er niemand aanwezig.
Er wachtte me een warm welkom. Ongedwongen, aardig, opgewekt, geïnteresseerd. Om je snel bij op je gemak te voelen.
Ik heb dan ook lekker gelopen. Hinder van het slechte weer had ik niet. Ik ben dan ook veel meer in mijn nopjes als de regen neerklettert op mijn kop, dan als de zon flink schijnt.
De kern van de training was negen keer vierhonderd meter tempolopen, met steeds een minuut herstel tussendoor. Wat ik de afgelopen tijd wel geleerd heb is om me niet door anderen gek te laten maken. Dus ik liep in mijn eigen tempo mee en dat ging prima. Kon aanhaken bij de rest.
"Goh, wat loop je goed! Dat lukte mij niet hoor, toen ik hier voor het eerst kwam."
Al met al stapte ik om kwart voor negen voldaan thuis onder de douche. Ik ben hier zéker niet voor het laatst geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten