Zestien jaar geleden. Een van de nachten die ik nooit meer vergeet. Na negentien dagen tegensputteren, kwam je op een moment dat ik het allang niet meer verwachtte, in ons gezin. Ik was moeder.
Vanochtend maakte je ook al geen haast. Maar uiteindelijk was je er. Jarig!
Na het ontbijt waren er cadeautjes. Overhandigd op de manier die je broertje zo leuk vindt. Hij had alles verstopt en jij speelde het mee en zocht ze allemaal 'braaf' op. Omdat je gisteren voor de tweede keer binnen twee weken uit je zwembroek scheurde, was een van de cadeaus een last-minute-tje. Gelukkig viel de enige zwembroek in jouw maat die hier verkocht werd, in de smaak.
Daarna splitsten we ons op. De jongens waren dringend aan een rustdag toe. Tuurlijk.
Daarom stapten wij met zijn tweeën een kwartiertje in de auto, om vanaf daar een wandelingetje te gaan maken.
Bij de ingang van het bos werd geprobeerd ons op afstand te houden. Er hing een waarschuwing, maar die bleek voornamelijk bedoeld voor huisdiereneigenaren. Dus wij liepen door. Het was weer een zweterig rondje. Flink stijgen en klimmen in de warme zon.
Nou niet denken dat wij geen avontuurlijke vakantie hebben he, want we kwamen een heuse slang tegen.
Eind van de middag gingen we met elkaar, bij gebrek aan taart, aan de Kuchen - met umlaut.
Daarna uit eten en een poosje zwemmen.
Nu sluiten we de dag hier af. Drankje, chipje, kaarsje op tafel.
Veel meer heb ik niet nodig.
Gefeliciteerd jongen! Sweet sixteen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten