Er is veel veranderd.
We zijn geen twaalf of tweeëntwintig meer.
Ik was niet bij zijn moeder thuis, maar in hun eigen huis.
Het meisje van toen, is nu zijn vrouw.
Toen waren wij de slungels, nu hebben we ze zelf.
Toen dronken we in de bioscoop of in de kantine, cola via een rietje. Nu koffie door een rietje.
De ballen kunnen wij nog vangen, maar hij niet meer.
Stilzitten konden we amper, nu moesten we wel.
Toen lag de wereld aan onze voeten en hadden we een énorme toekomst voor ons.
Nu hebben we het moment.
Wat niet is veranderd is het gemak van praten, het vinden van gespreksstof en het lachen. Mooi is dat toch.........
"In het juiste licht en op het juiste ogenblik is alles
bijzonder."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten