Zestien

23 juli 2018

Dag grote vriend,

Vandaag vieren we je zestiende verjaardag. Hoe is dat zomaar gebeurd? Géén idee. 

Ik kan het je niet vertellen. Gisteren nog, lijkt het, stond er een zwarte kinderwagen met zebraprint, te wachten op een klein jongetje. Zat ik op de bank en vroeg ik me af of dat vaag zeurende gevoel in mijn rug Het Nou Was.

Een paar dagen geleden lijkt het nog maar, dat we samen het ziekenhuis uit mochten. 

Ik kleedde je aan en legde je kleine lijfje in die plotseling veel te grote maxicosi.

Nu word je zestien. ZESTIEN! En alhoewel de toekomst langzaam je jeugd begint over te nemen, ben je voor mij nog steeds zo’n wonder als op de eerste dag.

Je zit in een bijzondere fase van je leven. De vraagstukken worden anders, je bent je heel erg bewust van de wereld om je heen en het effect van de keuzes die je maakt op jouw leven en dat van anderen. De komende jaren wordt dat alleen maar erger.

Je manier van praten verandert. Je manier van het niet eens zijn met dingen. Hemeltergend eigenwijs kun je zijn. Als je het idee hebt dat je onrecht wordt aangedaan, of dat iemand anders onrecht wordt aangedaan, ga je tot het uiterste om dat gecorrigeerd te krijgen. Dat is een mooie eigenschap. Ik zie je opkomen voor jezelf en voor anderen. En nee, ik ben het niet altijd met je eens. Maar ik ben onder de indruk, van de kracht die je toont in situaties die je niet OK vindt.

De tocht die nog voor je ligt is er eentje die gepaard zal gaan met gekwetste gevoelens en grote triomfen, met gebroken harten en diepe vriendschappen, met moeilijke keuzes en prachtige resultaten. Zo is het leven nou eenmaal.

Je wordt af en toe bevangen door een gevoel van haast. Je hebt het idee dat je snel levensbelangrijke keuzes moet maken. Maar, dat hoeft helemaal niet.

Voel je niet bezwaard als je nog niet 100% zeker weet wat je wilt doen met je leven. 

Nu nog niet. Of zelfs niet als je later twintig bent. Of nóg later. Ik ken zat interessante mensen van 40 die nog steeds niet weten wat ze willen worden, en waar het ondertussen hartstikke prima mee gaat.

Je gaat hele stomme dingen doen, ongetwijfeld.

En dat is OK.

Je hebt het recht om je eigen fouten te maken en te leren van de resultaten.

Ik hoop dat je je passie vindt, en die achtervolgt. Ga niet voor minder. Daar is het leven te kort voor. Ik hoop ook dat je in jezelf blijft geloven, net zoals je nu al doet. Je bent geweldig, echt waar. Wees realistisch over je daden en je capaciteiten, maar neem nooit genoegen met minder dan je verdient.

Al met al hoop ik dat je niet altijd zult kiezen voor de weg van de minste weerstand. 

Ga niet persé voor de gebaande paden. Zoek waar nodig het onontgonnen gebied en laat je eigen spoor achter.

Terwijl ik in gedachten achter je loop.

Want sinds dat allereerste moment dat je op mijn buik werd gelegd en je me aankeek, is jouw pad het mijne.

Fijne verjaardag!

Liefs,

Mama