Juli. Vakantiemaand. Wandelmaand.
Het is weer zover. Het afgelopen jaar hebben we niet stil gezeten. Toch is het opnieuw omgevlogen. Dat besef je eens te meer als je in een volgepakte auto op de snelweg de borden 'Nijmegen' volgt. Alweer? Ja, alweer.
Rond 4 uur proberen we de Waalbrug te passeren. Dat valt niet mee, want we zijn daar niet alleen. Op rijbaan 1 staat midden op de brug een auto met panne. Ik benijd ze niet. Met zijn allen slalommen we er omheen.
Achter me hoor ik een diepe zucht. Hij voelt het als thuiskomen. Mij een raadsel. Elk jaar loopt hij zich hier het schompes en elk jaar lijkt hij er blijer van te worden.
Nou ja, ik chauffeur wel.
Een half uur later zitten we op het terras en glijden de eerste drankjes naar binnen. Zo. We zijn begonnen.
Een paar uur later is ons onderkomen-voor-een-week ingericht. Nummer 605. Voor het derde jaar op rij. De autisten onder ons hechten aan vaste gewoontes en willen elk jaar op precies hetzelfde stekkie zitten. Het enige hier met een boom voor de deur. Die we trouwens weer hard nodig gaan hebben, want er schijnen een paar warme dagen aan te komen.
En gelukkig is er wifi, want waar zouden we zijn zonder.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten