Eind juni werd hij 78, onze (schoon)vader en opa. Het cadeau hadden we in januari al voor hem gekocht.
Meestal vieren we zijn verjaardag met een gezamenlijk dagje uit. Dit jaar werd het een avondje uit. We boekten namelijk een avond show van The Lion King. Die stond op zijn verlanglijstje en op die van ons. Nou ja, ons min Oudste dan. Maar hij was het met ons eens dat je alles een keer moet proberen én dat het voor opa leuk zou zijn als hij ook mee ging.
Dus kochten we vijf kaarten.
De ruim vijf maanden tot zijn verjaardag gingen geruisloos voorbij. We hadden niet gedacht dat we het geheim konden houden. Want als De Jarige zou voorstellen om er eens heen te gaan, zouden we het opbiechten, hadden we met elkaar afgesproken. Maar hij vroeg het niet. En dus konden we hem op 29 juni verrassen. Extra leuk was het, dat we toen nog maar een weekje hoefden te wachten.
Halverwege de middag haalden we hem op. Het was rustig op de weg en we vonden snel een prima parkeergarage vlak bij het theater. Het was een mooie zomerdag, dus druk in Scheveningen. Op etage elf konden we uiteindelijk onze bolide achterlaten.
Via het Kurhaus liepen we naar de boulevard.
Het krioelde er inderdaad van de mensen. Dagjesmensen, vakantiegangers, strandaanbidders, vroege weekend-vierders en veel buitenlanders.
Bij Simonis streken we even neer voor een hapje.
Prima kibbeling, mag ik wel zeggen.
Daarna liepen we een stuk het strand op.
Ik werd er zó vrolijk van. Waarom kom ik hier nou niet vaker?
De oudste twee hadden hun zinnen gezet op een geocache die op de boulevard zou moeten liggen.
Nou ben ik de lulligste niet, dus ging ik mee op zoek naar de locatie.
In de buurt van het Museum Beelden aan Zee vonden we hem.
Intussen vermaakte ik me kostelijk met het bekijken van alle beelden die daar te zien waren. Zo grappig allemaal.
Een weet je wat het is met dat cachen? Je wordt er zo dorstig van. Van de kibbeling ook trouwens.
De koude drankjes smaakten hier uitstekend.
Ik dacht toch ècht dat ik iedereen in het vizier had, maar Jongste had zich er vakkundig aan onttrokken.
Intussen werd de lucht steeds dreigender. In de verte begon het te rommelen.
En toen ging het los. Hemeltjelief, wat een stort- en onweersbui was dat.
Gelukkig was de parasol groot genoeg om ons allemaal droog te houden. Toen het ergste voorbij was, was het ook tijd om naar het Circustheater te lopen. Makkelijk hoor, alles zo dichtbij. Òp naar de Lion King.
The Lion King is een musical gebaseerd op de Disney tekenfilm de Leeuwenkoning.
De musical première was op 8 juli 1997. Twintig jaar geleden dus.
De hoofdrollen zijn voor acteurs, en grote marionettenpoppen.
Bijna drie uur lang, zaten we ons te vergapen aan Simba, Nala, Mufasa, Scar, Zazoe, Pumbaa, Sarabi en Timon.
Het was ècht prachtig indrukwekkend. De kostuums, zó mooi. Zo knap gemaakt. Al heel snel bereikte ik de situatie dat ik geen mensen meer zag achter en in de pakken, maar alleen maar dieren.
En die muziek, de liedjes.........ik heb me enorm vermaakt. Rechts naast me zat Jongste zijn handen stuk te klappen. Links naast me zat Oudste, die niet in slaap viel, zich niet verveelde, niet de zaal uit rende en het gewoon 'best leuk' vond.
En voor me, zat een blije Jarige Job.
Kortom: het was een Top-Feestje.
Wat fijn om te lezen dat dit dagje uit geslaagd was! 😁
BeantwoordenVerwijderen