#PostzegelPost

Vorige maand haalde ik het al eens aan. Er wordt tegenwoordig minder echte post verstuurd. Post, die je vast kunt pakken en uit je brievenbus moet halen.

Persoonlijk vind ik dat jammer. Wanneer ik iets leuks uit de bus pak, is dat voor mij een blij momentje. Misschien werkt het bij jou ook wel zo. 

Het versturen vind ik óók een leuke bezigheid. Dat bracht me tot een plan. Een voornemen. 

Dit jaar verstuur ik vaker post. Ik ga door met wat ik al deed, maar ga me ook richten tot mensen waar ik eigenlijk nooit iets heen stuur. Ik ga dat nu gewoon wél doen. 
Mét of zonder aanleiding, wanneer ik denk dat iemand het gebruiken kan. Of leuk zal vinden. Naar mensen die ik ken, en mensen die ik - nog - niet ken.

Dit geeft me gelijk de mogelijkheid, om met een doel, mijn nieuwste ontdekking in te zetten. Ik blijk ontspanning te vinden in een beetje (leren) tekenen, maar wat moet je dan zoal tekenen? Nou, kaartjes dus. Ik ontspan, ik teken en ik maak post. Drie vliegen in één klap.

Deze eerste twee weken van het jaar, heb ik negen keer post verstuurd. 

 Negen keer #PostzegelPost.

Voor verjaardagen, een gebroken pols, een ziekenhuisopname, een nieuwe nier, een revalidatieopname en een-hart-onder-riem.

Voor iemand uit het verleden. Waarvan ik 'ontdekte' dat het he-le-maal niet goed met hem gaat. Voor wie ik moeite moest doen om een adres te achterhalen. terwijl niet zeker was òf hij daar nog wel onderdak had. En waar ik niet zeker van was of hij mijn post überhaupt zou zien, omdat hij zelden zijn brievenbus opent.

Sinds ik dit op zondagmorgen vond, weet ik dat mijn voornemen een goede is.

Dus ik ga door.

Ik kreeg trouwens ook post. Hartstikke leuk en bedankt :-)