Vakantie souvenir - Ziekte van Lyme

Eind juli, begin augustus waren wij een week in de bossen van Drenthe. Ik heb er rondgewandeld, gefietst en gerend.

Er waren muggen, steekvliegen en allerlei andere insecten. We werden allemaal gestoken. Kregen bultjes. 

Ik kreeg bulten en schijven. Maar dat is bekend. Ik reageer daar altijd lekker overdreven op. Met een mooi woord heet dat: allergisch.

Ik nam er niet zoveel notie van. Keek er af en toe eens naar en zag het verkleuren van geel, naar blauwig, naar rood. De ene dag wat erger dan de ander. Wat feller. Wat groter.

~ Deze foto is gemaakt, na een week medicijn gebruik ~

Nog een beetje groter. Tot ik me realiseerde dat er nu toch al minstens drie à vier weken een grote rode ronde vlek zat. Toen (pas!) schoot het in mijn gedachte, dat dit wel eens een tekenbeet kon zijn geweest. Een geïnfecteerde tekenbeet. Waardoor de Borrelia-bacterie aan me is overgedragen.

Met dit verhaal belde ik de huisartsassistente en zij regelde voor diezelfde dag een afspraak. We waren er samen snel uit, de huisarts en ik.

"Je hebt gelijk. Ik kan er niets anders van maken. Je hebt zéér waarschijnlijk de Ziekte van Lyme."

Wat een geluk dat ondanks dat ik geen teek gezien heb, er wel die kring op mijn huid verscheen. In deze vroege fase van infectie. Want nu kon ik direct met een behandeling starten. De dubbele dosis antibiotica is voldoende om de bacterie te bestrijden en erger te voorkomen.

Want in de tweede of derde fase van Lyme, kunnen de gevolgen uiterst vervelend en chronisch zijn.

Vandaag vrat ik de laatste pil op. Mijn immuunsysteem is nu naar de kl*te, maar de Lyme gelukkig ook.