Cadeautje

Sinds vandaag is mijn jaren-tellertje weer een getal opgeschoven.

Daar ben ik dankbaar voor. Ik sta daar bij stil en eet er een taartje op.

Maar het mag van mij een redelijk gewone dag zijn. Kroonjaren - voor mij zijn dat de jaren deelbaar door vijf - heb ik de laatste tien jaar gevierd. De tussenliggende jaren hoeven geen speciale aandacht, omdat ik juist die aandacht wat ongemakkelijk vind.

Toch is deze dag er voor mij eentje om te onthouden. Waarom? Het was de eerste verjaardag waarop ik van al mijn drie - over het algemeen niet zo attente - mannen, spontaan een cadeau kreeg. Erg leuk!

Toen Jongste uit school kwam, riep hij mij naar de voordeur en ik moest een schaar meenemen. Maar waarom dan? Er bleek een tasje aan de deurknop te hangen. Met een kaart en een ingepakt cadeautje. Dit kwam er uit.

Oudste, die ook al thuis was, zei met een grijns: "Echt jouw kleur mam."

Ik dacht alleen maar, wáárom geeft iemand mij nou een paraplu?

Nou, dáárom dus. Ik vind hem geniaal en ga hem ondanks de Barbie-kleur absoluut gebruiken.

Lieve Bep, dank je wel!