Een koude, druilerige woensdag in januari. Een woensdag met een verheugje, want in de avond zou er weer een run van de Rotterdam Running Crew zijn. De drieëntwinigste op rij.
Het enthousiasme over deze runs zorgt ervoor dat er steeds meer mensen aangestoken worden om eens mee te lopen. Vandaar dat de auto die voorreed om mij op te halen, volgeladen zat. Zelfs de kofferbak was bezet.
Ruim op tijd arriveerden we in de buurt van de Van Nelle Fabriek.
Precies op tijd voor een gratis parkeerplek. Terwijl wij warmpjes in de auto bleven wachten en de klok vooruit kletsten, werd de rij auto's op de weg langer en langer. Tot we door de beslagen autoramen niets meer konden zien.
Uiteindelijk stapten we uit en mengden we ons onder de andere runners in de Van Nelle Fabriek. Als je het in Rotterdam over iconen hebt, is dit er zeker één van. Niet voor niets is deze locatie onlangs opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst.
Het was vol en warm binnen.
En dan was dit alleen nog maar de ruimte vlak achter de entree.
Kijk eens wie we daar hebben. Best knap om elkaar tussen al die mensen te vinden.
 |
| ~ Háár loopmaatje wilde niet op de foto. maar eigenlijk toch ook weer wel. ~ |
Omdat ik ook wilde zien wat er helemaal vooraan gebeurde, liep ik de volgende hal in, richting het scherm. Daar bleek het ook he-le-maal vol te staan. Druk, maar ook leuk.
Leuker vind ik eigenlijk, omdat je zo tenminste mee krijgt wat er op het podium gebeurt.
Nu kon ik bijvoorbeeld de film zien die gemaakt was van alle Runs van 2015. En kon ik horen wat de organisatie voor wetenswaardigheden te vertellen had.
Allemaal zwaaien!
Leer voor de volgende keer: naar voren!
Elkaar nog nooit tegengekomen maar vandaag wél, dus even vastleggen.
Dan snel terug naar "mijn eigen groepje", voordat ik ze niet meer terug zou kunnen vinden.
Gevonden!
De klok draaide door. Om iedereen de gelegenheid te geven de auto te parkeren èn binnen te arriveren, was de start uitgesteld. Intussen zweette ik mijn kleding uit, want met een dikke twee en een half duizend mensen op een kluitje, werd toch wel warm.
Maar toen gingen we. De eerste meters dwars door de fabriek. Hoe gaaf!
Overdag zag het er nog zo uit.
Maar zodra de Running Crew voorbij kwam, veranderde alles in groen.
Heel bijzonder.
Eenmaal buiten bleek het droog. Let's go!
Het blijft een leuke ervaring. Met zovelen de stad verlichten.
Na een uurtje doemden de Van Nelle letters weer voor ons op.
Met veel geduld maakte een mede-loper nog een groepsfoto van ons. Mét brandende letters op de achtergrond. En knap staaltje timing, want elke seconde sprong er een letter aan of uit. Maar het lukte!
Blij en voldaan kropen we weer met elkaar de auto in. Op naar huis, naar de douche.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten