Oudste heeft een week of vijf stevig geleerd.
Zodanig serieus en fanatiek, dat wij wel eens om half elf 's avonds moesten zeggen dat hij er nu toch maar eens mee op moest houden. Ja ècht. Je leest het goed. Onze Oudste.
Dezelfde die een presentatie moet houden met twee anderen en die dan zegt: "Laat mij nou het hele verhaal maar uitzoeken, opschrijven en er een powerpoint bij maken. Want als het van de rest moet komen weet ik het wel. Ik doe dat liever zelf. Weet ik zeker dat het goed is."
Ècht. Precies zoals hij vier jaar lang op de MAVO achterover heeft geleund en heeft meegelift met al het werk dat zijn groepsgenoten voor hem uitvoerden.
Mooi hè, zulke ontwikkelingen.
Met Jongste pakte ik het dit keer anders aan. Ik achterover leunend en het hem zelf, op zijn manier laten doen. Hij had een gouden twee weken. Voerde zeer weinig uit, had korte schooldagen en veel vrije game-tijd. "Ik heb geen stress mam, deze toetsweken". Ja, dat snapte ik ook nog wel.
Maar. De cijfers druppelen nu binnen. Voor beiden tot nu toe alleen maar voldoendes, met hoge uitschieters daar tussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten