Twee weken om mijn uithoudingsvermogen te vergroten en mijn lijf - rug en beenspieren - voor te bereiden op de fysieke inspanning die hier geleverd moet gaan worden.
Het is een marathon in duoloop. Eénentwintig kilometer rennen, afgewisseld met éénentwintig kilometer fietsen. Langs en door mooie plekjes rondom Twentse landgoederen, met elke vier kilometer een post waar muziek, entertainment en proeverijen zullen zijn.
Op de site staat het zo omschreven:
Hardlopen door het betoverende Nationaal Landschap Noordoost-Twente en onderweg genieten van heerlijke streekproducten: dat is de Landgoed Twente Marathon! Met recht een sportieve beproeving. Op zaterdag 10 oktober 2015 gaat de achtste editie in twee groepen van start. Vanaf Het Ros van Twente voert de route over landgoederen en landerijen in Twente die speciaal voor deze dag hun poorten hebben geopend. Daar kun je naar eigen behoefte kennis maken met streekproducten zoals Twentse wijnen, vers gebakken pannenkoeken en bijzondere jammen. De marathon eindigt na ruim 42 kilometer waar die is begonnen, bij Het Ros van Twente in De Lutte.
Ben je hardloper, hou je van gezelligheid en geniet je van de natuur, dan moèt je deze marathon hebben gelopen! Vind je een hele marathon te lang dan bestaat de mogelijkheid om deze als duo te lopen en fietsen. Zo loop je een halve en geniet je een hele marathon.
Klinkt dat niet als een hartstikke leuk evenement?
Toen ik me lang geleden inschreef was ik in topconditie. Naar mijn maatstaven dan hè.
Nu loop ik als een krant.
Ik werk hard aan herstel en gezegd moet dat er verbetering in zit.
Inmiddels ren ik pijnvrij. Dat is belangrijk. Nóg belangrijker: ik heb het plezier in rennen teruggevonden.
Ik loop nog steeds in interval. Eén kilometer hardlopen, één kilometer wandelen. Eerst nog 5 van deze rondjes één of twee keer per week. Uitgebreid naar zeven rondjes drie keer per week. Rustig an. Tempo is van minder belang. Kunnen volhouden moet ik het, zonder pijn.
Maar zeven kilometer is nog lang geen éénentwintig. Ik gaf mezelf deze week drie dagen rust met uitzicht op een duurloop vandaag. Kijken of ik al verder kan en wat voor fysieke consequenties dat zal hebben.
Ik plande het in het tweede deel van de middag. Daarna zou het niet erg zijn als mijn energie opgebruikt is voor die dag.
Ik besluit te gaan zwerven. Buiten de gebaande paden te gaan lopen. Er een uitje van te maken en juist geen prestatie. Ik neem jullie mee op mijn route en zal tijdens alle wandelperiodes een foto maken van de plek waar ik dan ben.
Uitzicht op Delft.
Via de Kandelaarweg steek ik de Schie over.
Langs de andere oever ren ik door in de richting van Delft. Het is voor het eerst dat ik hier hardloop.
Na de vijfde ren-kilometer ben ik in Delft. Ik had met mezelf afgesproken om na de vijfde om te draaien en terug te gaan. Tien kilometer rennen leek me voor vandaag voldoende qua opbouw.
Maar. Dan moet ik nu dezelfde weg terug gaan zoals ik ook heen ben gekomen. Ik heb er eigenlijk geen zin in. Liever loop ik een rondje. Maar waar o waar kan ik weer terug de Schie oversteken?
Verderop zie ik een informatiebord mét plattegrond. Ik vergeet mijn wandelmeters en ren gewoon door. Op de kaart zie ik dat er een stuk verderop een viaduct komt. Daar zal ik toch zeker wel op kunnen komen en het water over kunnen steken?
Ik voel me goed en sterk, dus ik besluit mijn plan overboord te gooien en gewoon door te rennen.
Na de zesde kilometer is ie daar: de Kruithuisweg.
Trapje op, oversteken, trapje af en voilà. Ik sta aan de andere kant van de Schie.
Daar kom ik vandaan.
Daar ga ik naar toe.
Ik nader de Kandelaarbrug weer.
Mijn mobiel loopt hier vast. Opnieuw opstarten. Helaas stopt mijn routemeter daardoor hier wel.
Daar ontdek ik een voor mij nog onbekende, verscholen, maar prachtige plek. Onthouden!
Terug op de Kandelaarweg, bekend hardloopterrein.
Onze 'thuis-polder' en ik ren nog steeds. Het gaat goed. Geen centje pijn. De drie rustdagen hebben me voelbaar goed gedaan.
Bij de vijftiende kilometer, waarvan ik er twee komma zeven heb gewandeld, ben ik vlakbij onze wijk.
Thuis!
Dik tevreden en met meer vertrouwen richting Twente. Ik geloof verdomd dat het me gaat lukken de tiende oktober.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten