Zo ongeveer het ergste wat mij kan overkomen, is bang zijn voor iets. Het niet weten. Beren op de weg. Onzekerheid. Ik haat het.
Doe mij alstublieft een vent met een vaste baan, in gemeenschap van goederen, de hypotheek voor 30 jaar vast, een Mazda en een goudvis.
Oh wacht, ik beschrijf mijn leven.
Daarom wordt Koninginnedag door mij ook in Kethel gevierd. Ieder jaar sinds ik er woon. Lekker duidelijk, lekker overzichtelijk en bere-gezellig!
Waar ik 364 dagen per jaar het liefst meer dan 3 soorten prikkels tegelijk uit de weg ga, weersta ik ze op 30 april allemaal. Tegelijk. In veelvoud.
In het dagelijks leven kan ik het heel goed met mezelf vinden en zoek ik niet altijd de mensen op. Eén dag per jaar hef ik elke 25 meter enthousiast mijn hand en groet ik de hele goegemeente, want het is zo leuk om iedereen weer te zien en te spreken.
Ook 2012 was top!
 |
| ~ Zelfde lokatie, 13 uur tijdsverschil ~ |
Het begon de avond ervoor. Om 20.00 uur pakte ik mijn fiets voor een rondje Kethel.
Kijken. Naar al die dwazen die al met een partytent aan het stoeien waren. Die met kleden en stoelen hun terrein al afgebakend hadden. Ik zou voor geen goud met ze ruilen. Maar die sfeer mensen, die was geweldig. Toen al. Oranje verbroederd.
Dit soort briefjes vind je her en der. En het mooiste is, dat iedereen dat respecteert, het laat liggen en zijn eigen kleed een stukje opschuift en er naast parkeert.
Om 9.00 uur stonden we bij de dorpskerk voor de traditionele aubade. De burgemeester was er ook weer. Weer in een fout jasje.
We zongen uit volle borst mee met "Ik hou van Holand" en "Woutertje Woutertje".
Daarna trokken we langs het wereldhandelscentrum. De lege kleedjes van de avond ervoor, lagen nu bomvol snuisterijen en vergane glorie. Men kon op zoek naar schatten.
Malle Pietje was er, samen met zijn broer en zus. Een samenscholing van familie en wat een gezelligheid daar in de zon.
Tussendoor dronken we thuis koffie met oranje moorkoppen.
 |
| ~ Hetzelfde blauwe hekje, 20 uur tijdsverschil ~ |
Daarna gingen we naar het feestplein voor deel 2.
 |
| ~ Tim Douwsma en Monique Smit ~ |
Spelletjes en muziek.
En 2 elkaar-in-haren-vliegende-moeders-in-de-rij-voor-een-bakje-popcorn-voor-de-kinderen. Letterlijk. Het was geen gezicht en onvoorstelbaar onvolwassen.
Maar, die popcorn was evengoed lekker hoor.
Om 22.00 uur sloten we de dag af met vuurwerk. Het was weer een klapper vandaag.
Veel zon, veel licht, veel vrolijkheid. Fijn!
