Pottenbakkers of koekenbakkers?

Dit was hem dan. De aflevering waarvan je wist dat hij een keer ging komen. 
Degene zónder afvaller, waarna je met een lichte kater op de bank achterbleef. 
Hoezó, geen afvaller? Afstrepen willen we, dichter bij de blootlegging van dit geheim komen.

Maar OK, het goede nieuws is dat we deze dan nu alvast gehad hebben.
Voor Nathan was dit een perfect einde. Als teamplayer heeft hij tenslotte het hele team compleet kunnen houden. Maar koos hij met zijn groepsvrijstelling wel voor het team? 
Als Mol kies je natuurlijk nooit voor een joker of geld, en wil je het langst ondergedoken blijven in een zo'n groot mogelijk team. Want dan blijf je lekker onzichtbaar met je rot geintjes.

Het was wél de aflevering van hem én Rob, vond je niet? Het is er de programmamakers duidelijk om te doen, dat wij kijkers vanaf nu weer een ander gaan verdenken. Buddy en Leonie kregen al eerder de beurt, toen kwam Johan met zijn suffe acties en nu zij tweetjes weer.

In de titel zat dit keer ook een onthulling verstopt. Gezien? Hussel de letters van 'Misleiden" maar door elkaar en je krijgt 'Mil is de". Aangevuld krijg je dan volgens mij Mil is de Winnaar. Gezien haar persoonlijke achtergrond geloof ik er namelijk geen snars van dat ze haar de rol van de 'slechterik' laten spelen. Juist niet. Deze dame is volgens mij door haar familiegeschiedenis een ster in het herkennen van vals gedrag, dus voor mij is ze finalist en de uiteindelijke winnaar. Maar dat duurt nog even een paar weken, gelukkig.

De eerste opdracht begon met fantastische beelden van de Chinese Patrick Swayze in een pottenbakkerij, die spuuglelijke Mingvazen van €75 per stuk aan het kleien was. 

De galerie waar al het aardewerk stond uitgestald was wel een beetje een rommeltje, maar dat bleek ook de bedoeling. Want het was een hindernisbaan waar ze zich allemaal met een lastige stok doorheen moesten worstelen. Buddy mocht de duurste doen, omdat hij het sportiefst was, aldus de groep. Leuk voor Nathan om te horen ook, als enige èchte sportman van de groep. Maar hij hield zich stil. Waarom eigenlijk? 
Als een slangenmens trok hij een sprintje door de baan en hield hierdoor genoeg tijd over om hier en daar wat vazen op gevaarlijke randjes te zetten voor zijn achtervolgers. Of deed hij dat toch niet, maar was dat een ideetje van de regie?

Rob en Mil gingen all in met de duurste stokken. Op zich genoeg reden om voor één keer zijn hoed af te zetten, maar Rob bleek uitermate eigenwijs. En lomp. Dat ook. 
Terwijl Mil met haar dikke reet (haar woorden) die dure stok moeiteloos naar de overkant hielp.

Na deze opdracht moest er natuurlijk gegeten worden. Waarbij het mij opviel dat ze in China bij het koken nou weer net niet het mondkapje op hebben. Die hangt werkeloos op hun kin, zodat ze tussendoor hun geheime ingrediënten in het eten kunnen hoesten, vermoed ik. 

Waarom was Nathan trouwens zo chagrijnig, toen hem gevraagd werd hoeveel geld er in de pot zat? Best raar, want zo kennen we hem helemaal niet, met zijn 'geef me effe de ruimte'.

En op de parkeerplaats bleek hij plots de sleutelpositie te hebben, als penningmeester.
Als een heuse trainer liet hij iedereen er even op los fantaseren, maar hij had zijn eigen opstelling allang klaar. Hoe lang had hij daar al over na mogen denken dan?

Als Mol ben je geniaal als je dan de mensen die daarvoor de meeste vazen hadden laten stuiteren en dus het meeste geld hadden verspeeld, op sleutelposities neerzet. Ja, dan maak je Johan en Rob verkeersregelaar. Logisch.

Die Johan toch. Die bleek niet alleen een ochtendhumeur te hebben, maar een compleet afleveringshumeur. Wat een draak zeg. Ik had hem van zijn voetstuk afgereden, denk ik.
Ik zeg: gauw naar huis als je er geen zin meer in hebt. Of gooi er wat chocola in bij hem, want hij kan wel wat instant blijheid gebruiken.

Rob leek het heel goed te doen, maar niemand kon zien dat hij instructies verkeerd voorlas. Raar ook weer. Het één-tweetje met de autosleutels van Bud en Bil uhh... Mil, vond ik kandidaat-technisch briljant. Lekker de rest uit hun tent lokken en zo informatie lostrekken. 

De laatste opdracht bleek ineens al de test en executie. Heel de groep schrok, behalve stoïcijnse Rob en Nathan die relaxed met zijn handen in zijn zakken toekeek. Opvallend. 
Net zo opvallend als dat Nathan maar bij één medekandidaat als verdachte genoemd werd en Rob door helemaal niemand. In de gaten houden dus, die man.

Hierna volgde het addertje onder het gras. Want jullie mochten allemaal nog een klein stukje wandelen en een kist uitzoeken. Dat klinkt luguber, maar was het natuurlijk niet. 
Want in de kistjes, die óp de I.KEA tafeltjes van aflevering 1 stonden, was van alles te vinden. De groepsvrijstellingen werden het meest gekozen, Johan koos - terecht wat mij betreft - voor een Joker en Leonie voor geld.

Voor mij kan zij dan dus echt niet de Mol zijn. De Mol kiest toch geen geld? Mil had ik al afgeschreven vanwege ome Willem. Johan legt het er té dik bovenop dat hij graag gezien wil worden als de Mol. En Buddy is de tweede bloed fanatieke finale kandidaat, die bezig is met het spekken van zijn spaarrekening. 

Ik vraag me trouwens oprecht af waarom hij zo met oehs en ahs zijn kistje opende. Dat kan toch niet voor een groepsvrijstelling of €500 geweest zijn? Ik vind dat alleen passen bij een vrijstelling of een stapel jokers. Maar waarom hebben anderen die dan ook niet gevonden, want ze mochten toch in alle kistjes kijken?

Degene die momenteel het meest onzichtbaar is, is onze Scandinavische stylist. Je ziet hem niet en je hoort hem bijna niet. Behalve dan als er paars in het spel is. Wie weet krijgt hij zaterdag wel een hoofdrol. We gaan het weer afwachten.

* De foto's komen alle vier van internet.