Veel sneller dan gedacht brak mijn laatste werkdag als postvrouwtje aan.
Ideaal weer. Strakblauw. Zonnetje. Temperatuur om gekleed slechts in een fleecevest de deur uit te gaan. Droog. Geen wind.
Dàt is de laatste maanden vaak anders geweest. Fijne omstandigheden om af te ronden. Laat het eens mee zitten.
Nu schat ik in dat het merendeel van mijn collega's hier ook geen enkele boodschap aan heeft. Want wat ik hier de afgelopen 4 jaar vooral geleerd heb, is dat het ieder voor zich is en dat er niet iets bestaat als 'wij' en 'een team'. Nou, ook goed.
Omdat ik het tóch netjes vind om te laten weten dat ik 'verdwenen' ben, maak ik twee keer een drop pot en schrijf ik kaartjes, om op de depots achter te laten.
Voor de laatste maal open ik de werkapp.
Hijs me in mijn postvest en pak mijn fiets.
Nou doeg hè, tot straks.
De meeste post is al weg gehaald door collega's. Ik zei het al, ik vermijd Corona contact en kom pas in de middag mijn post halen. Toch tijd zat om het voor vijf uur af te ronden.
Ik laat een pot achter en ga aan mijn ronde beginnen.
Twee uur later zit het er dan echt op. Of liever gezegd, het zit er in. In de brievenbussen.
Met stille trom fiets ik terug naar huis. Precies volgens verwachting. Op één collega na iemand gehoord, niemand gezien. Geen dag, tot ziens, bedankt of succes.
Inmiddels heb ik er drie heerlijke vrije dagen op zitten en ook niets meer gehoord.
Nee hoor, hier is geen leidinggevende die je netjes uitgeleide doet en nog even afsluitend contact met je heeft.
Maar daar heb ik haar dan voor. Helemaal leuk.
Dat was het dan. Zes en en half jaar postbezorger spelen. Zes en en half jaar met veel plezier gedaan. Nu is het tijd voor iets anders.
Je hebt een lange tijd de post bezorgt.
BeantwoordenVerwijderenIn weer en wind.
Nu wat anders, ook weer een uitdaging.
Groet en fijne ZONdag.
Jeetje Diana, ik vind het stuitend dat je manager er nul aandacht aan heeft besteed. Een kaartje of telefoontje na al die jaren had gemoeten. Het is duidelijk waarom er geen teamgevoel was.
BeantwoordenVerwijderenRaar hè zo weg gaan? Ik ben ook aan het afronden. Alleen mijn naaste collega's wisten het. Nu moesten we ouders via de app vertellen dat alle juffen weggaan! En ook mijn andere collega's per mail. Ik ben benieuwd of er nog iets van een afscheid komt tzt of een actie van mijn manager.liefs Renske
Inmiddels vind ik het dus niet raar meer. Ik heb hier veel gekkere dingen meegemaakt. Er zijn collega's op dezelfde manier vertrokken na 12 eb 18 jaar dienstverband. Ik ben daar toen héél boos om geworden en het uitgebreid bespreekbar gemaakt. Met nul resultaat. Leidinggevende halen onnozel hun schouders op en doen er niets mee. Collega's accepteren het als heel normaal. En dat in deze tijden van ernstige personeelsschaarste en hoog ziekteverzuim. Ik snap daar he-le-maal niets van.
VerwijderenNou zeg dat! Klagen dat ze niemand kunnen krijgen en dan dit. Ik vond dat bij ons weinig deden wanneer iemand met pensioen ging en na tientallen jaren dienstverband, maar dit slaat alles
VerwijderenEcht niemand die wat heeft gedaan van de leiding? Ongelovelijk. Voor een collega die twee maanden iemand voor zwangerschap heeft vervangen, regelde ik bloemen. Haar directe collega's regelden een kado. En vrijdag was er een digi borrel.
BeantwoordenVerwijderenNamens mijn postlievend hart, bedankt ��
Vee plezier rn succes met je nieuwe baan.
Dank je wel :-). Er heerst een rare cultuur bij deze club. Want dit is niets persoonlijks, maar lijkt beleid te zijn gezien mijn eerdere ervaringen met ex-collega's. Zo slecht.
VerwijderenJe bent Nog minder als een nummer bij de post. Werk er al bijna 23 jaar.
BeantwoordenVerwijderenIk heb me zo verbaasd de laatste jaren. Voor mij was het maar 6 jaar. Maar ik heb mensen na 12 en 18 jaar werken op dezelfde manier zien vertrekken. Zo slecht.
VerwijderenIk weet nog goed hoe in shock ik was toen ik net bij jou in Vld werkte, met ach hoe heet ie ook alweer, de collega van E.? Wat ik toen meekreeg hoe er met jou om werd gegaan, ook wat betreft werkuren, roostering ed en hoe jullie onder druk deze werkdagen gewoon moesten volbrengen. Onbegrijpelijk, dat dit gebeurt/bestaat.
Maar iets postiefs is de manier waarop ik afscheid nam bij H. afgelopen november. Niet te vergelijken. Groots, met veel aandacht en een cadeau van collega's waar ik heel verlegen van werd. Dat was echt het tegenovergestelde van afgelopen week.
Wat erg. Zelfs al had je het verwacht. Nou ja, veel geluk in je nieuwe baan!
BeantwoordenVerwijderenEcht te triest voor woorden Diana...al die jaren door wind en weer...door storm en regen...en als dank een trap onder je gat...Grrrrrrrr
BeantwoordenVerwijderenZe moeten zich kapot schamen...wat een k.t bedrijf
Wees maar blij met je nieuwe uitdaging want daar zullen ze je zeker waarderen...en zien wat een mooi mens je ben..
Succes lieverd met je nieuwe baan
En Post.Nl jullie moeten je kapot schamen...zo ga je toch niet met mensen om Grrrrrr
Het is inderdaad triest Riet. En het erge is dat dit niet persoonlijk is, maar het lijkt beleid te zijn. Ik heb het zo vaak gezien bij ex-collega;s, ook die al 12 of 18 jaar in dienst waren geweest. Zo slecht.
VerwijderenWel jammer hoor, dat dat zo onpersoonlijk gaat. Zo'n postvest heb ik nog nooit gezien trouwens.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij was het de afgelopen weken bij de post wel drukker. Toch? Wij ontvingen in ieder geval veel kaarten in de afgelopen paar weken. En er gaan ook (helaas) veel rouwkaarten de deur uit
Dat postvest is een nieuw hulpmiddel sinds twee zomers. Het stuitte bij het grootste deel van de collega;s op enorm veel weerstand, zoals dat gaat met alles dat nieuw is. Het gebruik is niet verplicht, dus de meesten laten het aan de kant liggen. Ik vond het een ideaal hulpmiddel dat het mij veel makkelijker maakte, qua fysieke belasting. Je kunt het uitklappen, zodat je een soort tafeltje aan je buik hebt hangen. Dan heb je je handen vrij, en het gewicht hangt op je heupen.
VerwijderenNiet alleen de afgelopen weken, maar nog steeds is het erg druk. Drukker dan rond de Kerst periode. En dat met minder personeel, want er zijn veel zieken. Op alle sorteer- en voorbereid locaties (dat is binnen) is heel lang (en soms nu nog) niet volgens de richtlijnen gewerkt. Dus wél met 50-80 man dicht op elkaar zittend/staand/lopend werken. Met als gevolg veel zieken, uiteraard.
Tel daarbij op de toenamen van de internet bestellingen en het is loeidruk.
Maar het goede nieuws is, dat er wél werk is. En dat is natuurlijk lang niet overal zo...