dinsdag 17 mei 2016

Tulpenroute

5 mei 2016


Ik had mezelf een uitje beloofd op Koningsdag. Maar dat werd een koude, kille, sombere, winderige dag. Ik bleef lekker huis.


Met Hemelvaart was het ineens weer prachtig weer. Dus ik tankte de auto vol, 
kocht broodjes, zette een thermoskannetje koffie en stelde de Tomtom in op Emmeloord. Op mijn gemakkie tufte ik er heen.


Tot acht mei is deze Tulpenroute uitgezet. Kris kras door de tulpenvelden. 
Dat was de bedoeling.


Vijf mei bleek toch wel iets aan de late kant.


Op heel veel velden waren de tulpen al afgekopt of omgeploegd .


Raar gezicht hoor, die tulpen zonder bloemen. Maar ja, deze tulpenkwekers moeten het hebben van de tulpenbollen en niet van de -bloemen.


Daarom laat hij eerst in het voorjaar zijn tulpen in bloei komen. 


Dan checkt hij of er geen ongezonde tussen staan, waarna hij de bloembollenkeuringsdienst - een soort van bloembollenpolitie - kan bellen om zijn partij te laten goedkeuren. 


Zodra dit is gebeurd, haalt de kweker alle bloemen er af. 


Nu verspilt de tulp geen energie meer aan de bloem en kan de bol gaan groeien. 


Dit is precies wat de kweker wil, want hij wil graag mooie dikke tulpenbollen die hij in de zomer kan verkopen.


Gelijk heeft ie dus, maar ik zag meer lege velden dan bloemen.


Daarom had ik het op een gegeven moment wel gehad met de route.


Ik sloeg linksaf, omdat ik wist dat daar ergens het IJsselmeer lag.


Gewoon, omdat dit op het kaartje stond hoor. 


Niet omdat mijn richtinggevoel nu zo geweldig goed ontwikkeld is.


Want dat is ie he-le-maal niet.


Ik zette de auto neer en klom de dijk over.


Wauw!


Wat een ruimte.




Hierna had ik nog één doel op de route. Creil, waar een selfieveld gelegen zou zijn.


Ik volgde allang niet meer de originele route. Maar typte het thuis al opgezochte adres in, en liet de Tomtom me via de kortste weg erheen leiden.


Onderweg stopte ik nog even bij deze minibieb.


In Creil stond een zelfbedieningsstalletje.


Én een automaat. Hier kon je geen zakje snoep, chips of sigaretten trekken. 
Maar wél een handdoek, string of boxershort.


Raar volk, die Creilenaren. Of zijn het Creilenezen?


Het was gezellig druk. Bier, zon en muziek. Wat heb je meer nodig om een leuke middag te hebben?



Liefhebbers konden een korte rondvlucht in een helikopter maken.




Toen had ik genoeg tulpen gezien.


Nu kon ik twee dingen doen. Òf vol gas terug naar Schiedam, of onderweg nog een uitstapje maken.


Het werd het even verderop gelegen Urk. Een echt, actief vissersdorp.


Terwijl ik op zoek was naar een parkeerplaats, was blijkbaar de kerk aan of uit gegaan. Het leek of ik in een carnavalsoptocht zat. Bijzonder om te zien hoe traditioneel iedereen gekleed ging.


In de haven een drukte van belang rondom de viskraam. Dat mot toch wel héle goeie vis zijn wil je in zo'n rij gaan staan?


Ik dwaalde een beetje rond.


Overal rook - lees stonk - het naar vis.



Het ademde een hele bijzondere sfeer uit.





Toen had ik trek.


De rij was aardig opgelost.


Het moet gezegd: het was zéér de moeite waard.

Met mijn buik volge(vr)(g)eten ging ik weer op huis aan. Via SMS seinde ik het thuisfront in dat ik er aan kwam.

Ik kreeg al snel een reactie van Oudste.


Daar kon ik gaan weerstand tegen bieden.


Zwakkeling.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten