donderdag 12 januari 2012

Decemberdagen, gezien door Gio

Nadat half december de geheugenkaart in mijn mobieltje sneuvelde,
heb ik de rest van de maand wel weer wat plaatjes verzameld. Ik weet niet wat ik verkeerd doe, maar het lijkt wel of de kwaliteit steeds slechter wordt. Volgens mij moet ik het voortaan bij buitenfoto's laten.
Maar afijn, hier komen ze dan toch.


Onze camping op zolder. En nee, het is nog steeds NIET droog.


Eindeijk, een nieuwe fiets.

Al heel lang nodig, want geen licht, geen standaard, geen bel, geen werkende versnellingen, comleet afgescheurde fietstassen, geen goede remmen. Maar ook geen zin om geld uit te geven, want ik kwam er nog wel mee vooruit. Tot die ene dag dan. Toen ik hem ook zo hard nodig had.
Eindelijk, een nieuwe fiets.


We werden door de Kerstman énorm verwend. Wat ie allemaal niet kan..........gewoon Youtube op TV. En wat zijn we er blij mee!


Hij heeft heel lang gestaan dit jaar. Geen uitval en geen hangende takken. Het is nu akelig donker in die hoek. Jammer.


Voor het eerst sinds jaren kregen we weer een heus Kerstpakket. Héél leuk.


Kijk, grappig toch? Dat zat er ook in. Een aankleedset voor een sneeuwpop. Als we dan eens sneeuw hebben, hoeven wij nooit meer te zoeken naar stenen, of te hollen naar de winkel om een wortel te kopen. Wij draaien dan heel lakoniek de schuurdeur open, et voila!


Met zijn 2-en verfden wij dit decorstuk voor de KinderKerstMusical.
En inderdaad, we hebben er een drol bij gemaakt.


Jelmer had een Kerstbrunch op school en maakte zelf zijn cake.
Bij thuiskomst pakte hij triomfantelijk de cake weer uit zijn tas. Wat bleek? Er waren te veel cakes gebakken en hij heeft deze heel link terug gemoffeld in zijn tas. En ja, hij is dol op cake!



Dat is dus wat kinderen met je doet. Dan zit je ineens op Kerstavond in de kerk. Maar mensen, ik heb er zo van genoten! Het was een mooie dienst, met als hoogtepunt de Musical. Hij straalde als een sterretje.


Nu Sint in ons leven naar de achtergrond verdwijnt zijn er bij ons cadeautjes onder de boom.




Deze ga ik niet uitleggen; is gewoon een familiegrapje.
Maar voor de geïnteresseerden: een aufertje = een drol op een plankie met een vlaggetje er in.


Daar is ze weer, mijn engeltje. Gekregen van mijn oma zo'n 2 maanden nadat mijn moeder is overleden. Inmiddels dus alweer 43 jaar oud.
Wessel draait regelmatig het muziekdoosje op. Het zou fijn zijn als hij haar in de familie wil houden.


Het bewonderen van elkaars vuurwerk.


Elk jaar op 29 december zien we hem. Hartstikke leuk. Tot volgend jaar Sem!


Terwijl de grote mannen overzee waren, gingen wij samen naar de bios


en bliezen we door Blijdorp heen.
Shoot, ik zie dat de rits van die jas wéér open staat. Toch maar eens met een steekje vast zetten.

En nu spaar ik weer verder, met foto's van de nieuwe maand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten