Examen

Het is zover. La grande finale.

De kennis-afsluiting van vijf jaar middelbare school. Waarvan de laatste twee steeds iets intensiever werden.

Al enkele weken zit hij in een soort van school-vacuüm. Het leek alsof hij niet zo heel goed wist wat hij daarmee aan moest. Aan de ene kant is hij zeker genoeg van zichzelf en zijn kunnen. Aan de andere kant benoemt hij het onzekere gevoel, van onderschatting.
'Ik ben bang dat ik het teveel als een gewone toetsweek zie.'

Hij vulde dit vacuüm op zijn manier. En vandaag gaat het circus voor hem en zoveel anderen beginnen.

Wiskunde. Dat gaat zijn examen-ontgroening zijn. Daarna Engels, maar dat is pas volgende week dinsdag. Zijn schema is gunstig. Twee of drie examens in de week, met steeds dagen niets ertussen. Alles pas vanaf half twee 's middags.

Gisteravond namen we samen alles nog één keer door. Nee, niet de examenstof...
De richtlijnen en wat hij mee zou nemen. Geheel tegen zijn gewoonte in staat zijn tas gepakt. Op de boterham na. Die maakt hij vandaag pas klaar.

Ik vroeg nog: "Ga je echt maar maximaal 3 uur bezig zijn?", want de inhoud van zijn doosje deed iets anders vermoeden. Hij wil van alles wat meenemen, als afleiding. Of om zich beter te concentreren. Of gewoon voor het lekker. Alles zonder papiertjes en zakjes, want het mag geen geluid maken om anderen te verstoren.

'Niet teveel suikers', had zijn Opa nog gezegd.

Gelukkig moest hij zelf ook lachen toen ik hem daaraan herinnerde, kijkend naar zijn doosje.

Zet um op jongen. Laat zien wat je kan, laat zien wat je weet. Dan is het altijd goed. 
Of het ook genoeg is, zien we over vijf weken wel weer.

Succes Daan, Britt, Luuk, Mika, Roy, Kay en Pepijn!