Kleine wasjes, grote wasjes

Kijk, dit is Sjors. Die kennen jullie wel hè?

Een harig monster mét gebruiksaanwijzing. Maar wie heeft die niet? De gebruiksaanwijzing, bedoel ik dan.

- Wanneer je op de PC of laptop een klusje wilt doen, komt hij op je toetsenbord en voor je beeldscherm zitten.
- Is wakker zodra de zon opkomt. Drie kwart van het jaar geen issue, maar tijdens de zomermaanden wel. Om 4 uur wakker betekent namelijk ook om 4 uur naar buiten willen. Aangezien wij nergens een optie hebben voor een kattenluik, moeten wij voor meneer de schuifpui naar de tuin open zetten. Doe je dat niet, blijft hij janken en aan het bed krabbelen, zodat je toch ook geen oog meer dicht doet.
- Is dol op kikkers, muizen en vogeltjes. Ik ook, maar om andere redenen. Dus dat botst nog wel eens.
- Het moment dat wij neergestreken zijn op de bank en nèt iets op tv willen gaan bekijken, is voor hem het teken onrust te gaan zaaien. Altijd. Hij moet dan van ons verplicht buiten spelen, maar voor we hem te pakken hebben...hij maakt daar een spelletje van.
- Af en toe spuugt hij zijn eten er uit. Waarom, dat wordt niet duidelijk, dus dat hebben we geaccepteerd. Gewoon, bukken en opruimen. Althans, dat doen wij. De jongens trekken hun gruwel-gezicht en roepen: ma-ham!

Picture it. Wij hadden een dekbed, dat irritant veel veertjes verloor. We kochten een nieuwe. Twee seizoenen dekbed. Heerlijk zacht, warm wanneer het nodig was.

~ Sorry voor de onsmakelijke foto ~

Inderdaad. Midden op bed, moest Sjors nodig van zijn laatste maaltijd af. Hij deed dit overdag, dus toen ik dat ontdekte, lag het er al een tijdje. Het lag dus niet meer alleen op het overtrek, maar was door en door ingetrokken. Meuren jonguh...!

Eronder slapen was geen optie meer. Wat nu? Ik legde het in ons washok en vergat het eigenlijk een beetje. Zoals ik de laatste tijd vaker dan me lief is dingen vergeet. 
Maar dit terzijde. Toen de nachten kouder werden, legden we dekentjes over ons bed. Maar hé, is dat niet raar wanneer je een bijna nieuw fijn dekbed hebt? 

We gingen tot actie over. Zelf wassen, was geen optie. Dat past never nooit niet.

Een paar maal per week passeerde ik in ons pittoreske *not Schiedam een wasautomatiek bij een benzinestation. 

Ik zag er nooit iemand, maar vond het wél de moeite waard dit eens van dichtbij te bekijken. 

Dus daar gingen we. Het zag er eigenlijk best veelbelovend uit. Dekbed in de grootste machine, instellen en betalen. Oeps. Toen bleek de betaalautomaat kapot. 
Muntgeld hadden we niet bij ons. Dus dekbed er uit en terug naar huis. Tuurlijk. Het zal ook eens in één keer goed gaan.

Twee dagen later deden we een nieuwe poging. Ik kan je zeggen: het is top!
Je hoeft er niet bij te blijven, alleen zorgen dat je terug bent wanneer de wastijd om is. Want wanneer het klaar is, kan iedereen de machine openmaken en er met je wasgoed vandoor gaan.

Resultaat: helemaal schoon. Nog even drogen.

En nu slapen we weer lekker warm. Het is dus echt een aanrader. Wil je dekbedden, slaapzakken of hondenkleden wassen: loop naar de pomp!
(en nee, ik heb er géén aandelen.)