Wàt lagen we laat in bed gisteren. Maar voor vandaag maakte dat niets uit. Geen afspraken, geen tijden om ons aan te houden, dus lekker uitslapen allemaal. Iedereen had er zin in. Dat was dan direct onze enige gemeenschappelijke interesse deze dag.
We kregen de heren nergens toe gemotiveerd. Geen kerstontbijt aan tafel, geen spelletjes, geen ommetje, geen pannenkoekjes bakken.
Nou, daar hadden wij geen boodschap aan. Dus trokken we ons eigen plan.
Begin van de middag reden we naar Vlaardingen, en parkeerden we de auto bij de Krabbeplas. Er was daar een cacherondje uitgezet. Precies iets voor ons op deze dag.
Strakblauw, zonnetje, maar we waaiden uit ons hempie. Met de wind tégen, was het verrekte koud.
Héérlijk was het. We vonden negen van de tien caches en daarbij vonden we ook negen bonusletters. Als het ons zou lukken een rekensommetje op te lossen, kregen we nog een coördinaat als toetje.
Geen heel simpel sommetje trouwens. "Zullen we even in de auto gaan zitten, om het op te lossen?", vroeg hij. Wàt een slecht plan zeg.
Vijf minuten later zaten we in het Paviljoen aan de wijn en bitterballen. Béter plan, al zeg ik het zelf.
Toen alles op was, verscheen er zowaar een coördinaat op papier, dat er heel acceptabel uitzag.
Na het betalen van de rekening, gingen we op pad voor deze laatste etappe. Weldra zagen we een bekende verstopplek aan een boom hangen. Ja hoor, bingo! Met creatief nadenken lukte het ons het cijferslot te openen en konden we inchecken in dit TravelBug Hotel.
Snel vergeten die term, als je zelf geen cacher bent. Ik kan je trouwens wél aanraden er één te worden. Maar daar gaat het nu even niet over.
Thuisgekomen stonden deze groene jongens op ons te wachten. Opa had ze bij ons achtergelaten en oei oei, wat waren ze lekker.
We verdeelden nog wat cadeautjes en openden met elkaar het kerstpakket van De Grote Baas.
Daarmee sloten we deze twee fijne dagen af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten