vrijdag 23 december 2016

Heerlijk

Vriendinnen. Ik kan zo een heleboel redenen opnoemen, waarom ik blij ben met mijn vriendinnen. Met ieder, op een eigen manier, om een eigen reden. De één waardeer ik om dit, de ander om dat. Met de één deel ik, met de ander doe ik. Ik spiegel, en krijg teruggekaatst. Wordt gevolgd en geduwd. Bevestigd en overtroffen.

Dat laatste gebeurde gisteren. 

Jullie weten het, ik ben inmiddels van middelbare leeftijd. Ja, echt, mid-del-baar. Daarbij ben ik een vrouw. Combineer die twee in een zoekmachine op het worldwideweb en moet jij eens zien hoeveel hits je krijgt op 'overgang'-gerelateerde onderwerpen. 

Ik bespaar je de details. Ga niet opnoemen waarom ik zéker weet dat ik er middenin zit. Maar. Wat ik wél deel is mijn grote ergernis in deze periode van mijn leven. 
Ik laat het namelijk finaal afweten op die punten die ik eens - heus nog niet zo heel lang geleden - mijn sterkere vond. Ik vergeet namelijk van alles. Heel veel. Heel vaak. Heel snel. Héél irritant. Daarbij ben ik er ook best goed in geworden de oen uit te hangen. Als in: domme dingen doen, denken en zeggen.

Kijk. Dan is het fijn als je vriendinnen hebt, die van jouw leeftijd zijn. Zodat je je heel even niet in je eentje zo sullig voelt.

Ik ga het uitleggen, met een voorbeeld. Van gisteren dus.

In november liep ik met een jeugdige vriendin te huppelen op een Winterfair.


Daar struikelde ik bijna over een bak vol Kerstboom-hangers, in de vorm van hondenbrokjes. Zo leuk, maar wàt moet ík ermee. Ik ben niet van de hondjes. Maar zíj wel, je weet wel, die vriendin van de WK Hondjes. Dus ik kocht er eentje en legde het thuis in een la. Tot ik van de week haar Kerstkaart schreef en deze hanger mee-inpakte in de envelop.

Snel kreeg ik een reactie. Iets anders dan ik verwacht had.


Het Veteraan Kampioentje had namelijk net gehoord dat ie komend jaar voor de derde keer naar een WK mag. Uit bovenstaande tekst dacht ik te begrijpen dat zijn baasje dacht, dat ik een beloning had opgestuurd. Een eetbare.


Even voorzichtig checken dan maar, of ik goed had begrepen dat zij het niet goed begrepen had.

Haar antwoord deed me goed.


Dus daar hangt ie nu.


Héérlijk, zulke gelijk gestemde vriendinnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten