S.P.A.R.T.A.

maandag 1 april

Rood-wit is onze glorie

Rood-wit zit ons in’t bloed

Bij neerlaag of victorie

Bij voor- of tegenspoed

Rood-wit gaat nooit verloren

En jaren nog hierna

        Zullen wij laten horen SP-AR-TA        
         Zullen wij laten horen SP-AR-TA     

     

Op 1 april 1888 werd Sparta opgericht, de oudste betaaldvoetbalclub van Nederland. 
Sinds 1916 heeft de club haar voetbalstadion Het Kasteel in de Rotterdamse wijk Spangen.
Dat is zo'n 25 minuten fietsen van ons huis vandaan.

Zeg nou zelf, dát is toch verrekte handig voor een man die geen auto kan besturen?
Ook heel fijn is de kleinschaligheid van Het Kasteel, de vriendelijkheid van de mensen, het ontbreken van agressie en opgefokte-kaalgeschoren-en-volgetatoeëerde-mannen. Ja ja, ik weet het heus wel, van die vooroordelen enzo. Maar toch. Dat gezegd hebbende vond ik het al snel volledig veilig dat mijn Oudste met mijn OudsteLiefde op pad ging. Naar een heuse voetbalwedstrijd.

~ September 2006 ~

Veilig op de Bok de Korvertribune, gevuld met alleen gezinnetjes.
Ze hadden het leuk gehad en dat was dat.

Tot Oudste zelf ging voetballen en we tijdens onze vakanties in Nederland op Stadiontrip gingen. We hebben er veel gezien, ook die stadions waar inmiddels rekeningen niet meer betaald konden worden en dus ook niet meer gevoetbald, zoals Veendam en Haarlem. Soms bleven we buiten de hekken, een enkele keer mochten we de tribunes op en ook werden we wel eens door een bestuurslid van de parkeerplaats geplukt om ons mee te nemen langs de kleedkamers.
Zo liepen we bij het toen nog DSB Stadion Stijn Schaars tegen het lijf. Toen nog geen international en inmiddels ook allang niet meer.

Cool vonden ze het. Met zo'n "beroemdheid" op de foto.

Met de jaren groeide zijn interesse in en zijn kennis van voetbal. Het idee ontstond om samen, vader en zoon, een seizoenskaart te kopen voor de Dennis Neville Tribune. Daar staan de échte fans, achter het doel. Dat je het even weet.

Zo ontstond er een band. Werden het supporters.
Ze gingen altijd. Elke thuiswedstrijd. Een heel fijn Samen Ding. Met cola en een broodje frikadel. Met "Hé hoe is het?" want om hen heen zaten elke keer dezelfde mensen.

Ze bezochten trainingen. En hij werd lid van De Kidsclub De Spartaantjes.

Daarmee kwamen nieuwe mogelijkheden. Ging hij meedoen met een wedstrijd tegen De Kidsclub van NAC en liep hij voor het eerst aan de hand van een speler mee het veld op. 

Er zouden nog véle véle keren volgen. Mappen vol foto's heb ik ervan.

~ Met keeper Waterman ~

~ Met aanvaller Poepon ~

Hij genoot en Pa ook op afstand, vanaf de tribune.

~ Met Jan Joost van Gangelen ~

Sportmiddagen onder leiding van de spelers, talentendagen, en Penaltyschieten in de rust van een wedstrijd. Altijd wat te doen.

~ Met Calabro (is nu Sparta's aanvaller), Adelaar (toenmalige trainer-coach) en Bodul ~

We kregen het voor elkaar dat Oudste met zijn hele voetbalteam met de spelers mee het veld op mocht. Was ie mooi even de bink van PPSC.

Soms had "de zaak" een jaarkaart voor businessseats en raad eens wie zich wilde opofferen om met klanten wedstrijden te bezoeken? Juist. Aan die kaarten zat gekoppeld dat je na de wedstrijd het Spelershome in mocht. Dichter bij de sterren. Nog meer foto's en handtekeningen.

~ Met Reis die nog 'onder invloed was', Schiedammer Koevermans en Ramos (voorheen Sparta's keeper) ~

Een unieke kans om aan te schuiven bij Het Rood Wit Mannendiner. Dartsdemonstratie met de kanonnen die we alleen van RTL 7 kennen. Hij is overal bijgeweest.

We vierden zijn 43e verjaardag in het rood-wit.

Artikelen werden verzameld; handschoenen van keeper Cees Pauwe van Twente, shirts van spelers Bodul en Slijngaard.

Boekjes van Onze SPARTA Vriend Hugo Borst.

Ze bezochten met de bus van De Kidsclub en van de volwassen supporters uitwedstrijden. Opa schoof steeds vaker aan. Met min heelveel graden zaten zij op de tribune. Uren en uren naar het hoge noorden en weer terug, vaak genoeg terugkerend met 0 punten.
Want het is niet voor de prestaties hè, dat ze juist deze club zo volgen.
Je hoeft ons heus niet te vertellen dat SPARTA geen topclub is, maar vaak genoeg een stelletje prutsers.

~ Met Kevin Strootman, toen nog Spartaan, inmiddels PSV-er en aanvoerder van het Nederlands Elftal ~

Maar weet je, wij - inmiddels durf ik best WIJ te zeggen, ook Jongste is inmiddels een Spartaantje, wij zijn geen successupporters. Juichen en gaan niet alleen als het voor de wind gaat. Maar gaan juist ook als WE degraderen uit de Eredivisie en ONZE wedstrijdjes op de maandag- en vrijdagavond in de Jupiler Leage moeten gaan spelen.
We waren er met zijn 4-en bij, die hele nacompetitie in 2010 met als afsluiting de returnwedstrijd thuis tegen Excelsior. Hij staat op mijn netvlies. Een superspannende wedstrijd met een bizarre ontknoping in de laatste minuten. Penalty tegen - gemist door Fernandez - doelpunt door Poepon en dus 1-0 vóór - SPARTA staat veilig - terwijl De Mos nog als een varken staat te gillen neemt Excelsior de aftrap - Fernandez scoort de 1-1 - exit SPARTA.

Aan de overkant ontplofte Het Kasteel, maar om me heen zag ik heel veel tranen.

Mooi potje om bij te zijn geweest.
Oudste zag nog een voordeel: volgend seizoen opblijven op doordeweekse wedstrijddagen.
Maar geen Kevin Blom meer op Spangen.

Voortaan dus geen Ajax, Feyenoord en PSV meer op Het Kasteel, maar AGOVV en Volendam.
Gaf wel weer nieuwe mogelijkheden want er ontstonden dagtrips naar De Dijk en De Lange Leegte en overnachtingen in Veendam.

Wij zijn geen successupporters.
En toch.......toch, de Eredivisie lonkt weer. Ze waren dichtbij, maar de klad zat er in en er werden in het voorjaar veel teveel punten gemorst.

Toen werd het 1 april 2013. SPARTA was jarig, 125  jaar.

Speciaal voor deze jubileumwedstrijd liet Oudste een Paasvoetbaltoernooi lopen en kochten Jongste en ik ook kaartjes. Als er feest is, willen we erbij zijn.

Voor aanvang was het reuze gezellig. We zaaiden met de vlaggetjes en uit volle borst zongen we Het Sparta-lied mee. Beide coupletten.

Gedurende de wedstrijd werden onze angsten bevestigd: dit gaan ze verprutsen.

Uiteindelijk eindigde deze feestdag in een 0-1 verlies. Een dag later lag de trainer er uit.
Diepe droevenis en niets feestelijks aan.

Maar dat maakt hen h-e-l-e-m-a-a-l niets uit. Morgen gaan ze weer! SPARTA naar vóóórrèè!