zaterdag 3 maart 2012

Februari gezien door Gio

~ Hij zag ze hangen, toen we uit de kapperszaak liepen. Hij ZAG het! ~

Weet je wat zo leuk is aan terugkijken in je maand, bladerend door de foto's op je telefoon?
Dat je ziet hoe leuk je leven is.

~ Februari was koud en maakte fraaie ijssterren op de autoruit ~

Want het leven is LEUK zeg - niet iedere minuut van iedere dag, maar wel heel vaak.
Heeeeeeel vaak. Er is veel om dankbaar voor te zijn. Om gelukkig van te worden.

~ Een cadeautje voor Joel - Hallo Joel! ~

Dankbaarheid en geluk hangen, bij mij althans, net zo sterk als ritme en melodie.
Als kerstbomen en lampjes. Als aardbeien met een hele laag suiker erover gestrooid.


~ De eerste echte sneeuw van deze winter ~

De momenten die je de moeite waard vond om vast te leggen, die zijn wat dankbaarheid en geluk eigenlijk betekenen. Dat je alle kadootjes in je dag ziet, echt ziet - van een vogeltje in de tuin tot wit kleurende takken.


Die momenten van herkenning, waarop je je zo scherp bewust bent van hoe gezegend je bent, zijn dankbaarheid in haar puurste vorm.


~ Deze kreeg ik van Jongste, toen het Kerst was ~

Ik wil dat die momenten onze levens vullen. Ik wil mijn twee de hele dag vertellen hoe mooi ik de wereld om ons heen vind, want ik hoop dat ze al die kleine dingen dan zien als grote geschenken.

~ Het was weer eens zover...... ~

Zoals warme chocomel met koekjes op tafel, 's avonds met zijn allen. Bomen vol met rode bessen. Een broer die je tekening cool vindt.

~ De eerste 2 kaarten die ik via Postcrossing verstuurde ~

Ik blijf de wereld gewoon prijzen, de hele dag, en foto's maken van van alles.

~ Zelfs de winterse print op de auto vind ik mooi ~

Ik blijf dansen en zingen en wijzen. Zodat ze later een hele collectie bijvoeglijke naamwoorden in hun hoofd hebben waarmee ze een blauwe lucht kunnen beschrijven die ze mooi vinden of een ontbijtje dat zomaar voor ze wordt gemaakt of een knuffel van iemand die ze eigenlijk nooit meer los willen laten.

~ Ze stonden er zo fraai bij,
maar na de vorst en sneeuw bleef er slechts snot van over ~


~ Wij bewaren de limonade in de schuur
- de ijsblokken kregen we er nu gratis bij ~

Dankbaarheid, is dat. Met een hele laag geluk erover gestrooid.

Of kaaspoeder, zoals in dit gerecht. Toen was er van dankbaarheid eventjes geen sprake.
 Want hé, het is hier heus niet altijd rozengeur en manenschijn. En zéker niet als ik mijn beste best heb gedaan op een lekker maaltje en als finishing touch alleen nog maar de inhoud van dat ene zakje er overheen hoef te strooien. Ik was heel daadkrachtig: ik scheurde het open en kiepte het in 1x leeg boven de pan. En ik rook het direct: KAAS!?! En dat lust ie niet!
En zo kwam het dat ik 3 dagen achter elkaar in mijn eentje risotto zat te kanen..........

~ Ik maakte warme choco voor de hele klas die uit schaatsen ging..... ~


~ ..... en koekjes voor Valentijsdag ~

Dat compenseerde: ik voelde me eventjes weer de aller-leukste-moeder-van-de-klas.

~ Daags erna kreeg ik zomaar een doos bezorgd
en moet je kijken wat er in zat! ~

~ Hier gingen we tuben toen Jongste 9 1/2 was geworden ~



~ En we regelden een cadeautje voor een voetbalbroertje ~

~ Dit is Playstationnen in de relax-stand ~

~ Een onverwacht spektakel: toen we nietsvermoedend naar huis reden,
kwamen ons 3 brandweerauto's tegemoet ~

~ Een blommetje voor de logeeradressen van Oudste ~

~ Zelden zo iets lekkers gesnoept - boterkoek, chocola én caramel ~

~ Vier dagen gingen we ~

~ Genieten, maar ook afzien. Het is beslist geen uitrustvakantie geweest ~

~ Deze is in scene gezet - die moest naar Grote Broer ~

~ Bizar, hoeveel volk er in beweging komt nadat De Parade is afgelopen ~

~ Een schuimbad nemen in Hotel Cheyenne ~
En dan nu op, naar de Lentemaand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten