Hij ligt op schema

Afgelopen november schreef ik hier *klik een heel relaas over de toekomst ideeën van onze Jongste.

Kort samengevat: wat héérlijk dat hij weet wat hij wil + wat een lange weg vol hobbels en bobbels om daar te komen.

We kozen voor een stap-voor-stap-plan. Dan bleef het haalbaar en te overzien.

Punt 1 was slagen voor zijn HAVO examen. Dat lukte.

Punt 2 was slagen met een gemiddeld cijfer dat hoog genoeg was om toegelaten te worden tot 5 VWO. Wij dachten dat dat gelukt was. Op de avond van de examenuitslag klommen we al in het toetsenbord, om de mentor te mailen wat nu de vervolgstappen zouden zijn.

Dat bleek niet zo makkelijk te gaan als wij verwachtten. Er werd ons per omgaande gemeld dat we uitgenodigd zouden worden voor een intake gesprek met de VWO afdelingsleider. Wél zei deze mentor erbij, dat hij graag bij het gesprek aanwezig wilde zijn om een goed woordje voor Jongste te kunnen doen.

Dus zaten we een week later aan het bureau van deze afdelingsleider. Jongste in het midden en aan weerszijden wij, zijn ouders. Er bleek ons een verrassing te wachten.
Op basis van zijn cijfers werd hij met open armen ontvangen op het VWO. Maar. Er was een maar. Of eigenlijk waren er meerderen, maar de belangrijkste had met Natuurkunde te maken. In 4 VWO, het jaar dat hij gemist had, waren Natuurkunde onderwerpen besproken die niet meer terug zouden komen in 5 en 6 VWO, maar die wél examenstof bevatten.

Ze gingen hem een voorstel doen. Ze wilden dat hij in de zomervakantie via zelfstudie 4 VWO zou inhalen. In de eerste schoolweek ná de vakantie zouden ze hem dan een toelatingstoets laten maken om zijn niveau te checken. Bij onvoldoende resultaat zou hij wél 5 VWO mogen gaan doen, maar zónder Natuurkunde.

En juist dát vak heeft hij nodig voor zijn Diergeneeskunde-droom. "Dus", zeiden ze, "deze zomer gaat bepalen of jij je droom nog langer na kan jagen of dat hij voor eens en altijd in duigen valt. Zie je dat zitten?". 

Van beiden zijden hebben we trots naar hem gekeken én geluisterd. Terwijl hij duidelijk, weldoordacht en enorm volwassen een betoog hield. En de twee docenten tegenover hem ervan overtuigde dat hij dit echt graag wilde en dat hij de uitdaging aan zou gaan.

Wéér een week later zocht hij een vakdocent op, en kreeg hij van haar studiestof en leermiddelen. Met - wie anders?- opa nam hij de theorie van alle hoofdstukken door. 
Alles in zijn eigen tempo, dus zonder al zijn vrije tijd te verliezen. Gedoseerd, zo kun je het ook noemen. De laatste twee vakantieweken ging hij aan de slag met oefenopdrachten.

Afgelopen dinsdag, het eerste schoolcontactmoment om het nieuwe rooster op te halen, moest ook de toets gemaakt worden. Waar hij eerst nog best zelfverzekerd was, veranderde hij die ochtend tóch in een onzeker en nerveus kereltje. 

Om één uur kwam al het verlossende bericht. Hij had het geflikt.

Er kleven wel wat haken en ogen aan die overgang van HAVO naar VWO hoor. De docent wil de Natuurkunde hoofdstukken, tussen de nieuwe stof door, met hem gaan herhalen. Hij moet een jaar Duits inhalen én 9 gemiste Wiskunde hoofdstukken. Ook moet hij een extra vak gaan volgen - informatica in zijn geval - zodat hij daar op terug kan vallen mocht het toch niet goed gaan met Natuurkunde dit jaar.

Positief nieuws is er gelukkig ook. De gelezen Nederlandse literatuurboeken tellen mee, Maatschappijleer hoeft hij niet meer te volgen omdat zijn HAVO cijfer doorgeschoven kan worden én de basis van zijn profielwerkstuk mag blijven.

Al met al, missie voorlopig weer geslaagd en klaar voor de volgende, best hoge, hindernis.
Aan motivatie geen gebrek, dus vanaf de zijlijn gaan wij verder met onze aanmoedigingen.

Eerst maar eens boeken kaften dit weekend, want daar had meneer natuurlijk de hele zomervakantie geen tijd voor gehad. Aldus de student.