Het idee was leuk...

In de tijd dat onze jongens dezelfde basisschool bezochten, hadden we intensief contact.
Ik stelde mijn hart steeds verder open en er ontstond een diepe vriendschap.

Terugkerende gespreksonderwerpen waren vertrouwen, veilig voelen, gewenst zijn en gelijkwaardigheid. Zij wist hoe ik daarover dacht, wist waar mijn pijnpunten lagen.

Toch gebeurde waar ik 'bang' voor was.

Toen ik - letterlijk - afstand nam, scherpte zij dit aan, terwijl ze me ook dichterbij had kunnen trekken. Dit gaf mij de duidelijkheid die ik nodig had. Éénrichtingsverkeer is voor mij niet genoeg. Ik wil voelen en merken dat ík er óók toe doe.

Deze zomer gaven zij een gezinsfeest. Er was van alles te vieren. Oudste vond het leuk wanneer ik mee ging, dus bogen we ons samen over de kwestie: welk cadeau brengen we mee? 

Lastig vond ik. Juist omdat het feest voor alle gezinsleden was ter viering van een verjaardag, een examen, een overgang, een jubileum en een soort-van-trouwdag.

"Weet jij wat hun vakantieplannen zijn", vroeg ik Oudste.

Vroeguh had ik dit niet hoeven vragen, want toen wist ik dat zelf wel.

Hij had gehoord dat ze naar Indonesië gingen. Ik vroeg nog of hij dit zeker wist, want dit paste helemaal niet in de vakanties die ik van ze kende. Maar hij wist het zeker. Hij had het van zijn vriend gehoord.

Dus flansten we een Indonesië pakket in elkaar. Ik googelde naar speciale gerechten en wandelde met mijn briefje de supermarkt door. Rijst, cocosmelk, cassave krupuk, kruiden waarvan ik de namen nu al niet meer weet, atjar en nog meer van die dingen.

Ik tekende een thema-kaart en pakte het geheel vrolijk in, met een mini-vlaggenlijntje in de kleuren van de Indonesische vlag.

Ik stond nog geen tien minuten op het feestje en ik wist al dat we later een flater zouden slaan. Later, als in op het moment dat ze ná het feestje de cadeaus uit zouden pakken.
Want mijn gevoel had me niet in de steek gelaten. Natúúrlijk gingen ze niet als gezin naar Indonesië op vakantie.

Wat bleek...Oudste had best goed gehoord dat zijn vriend daar heen ging. Maar niet met het hele gezin, maar met zijn vriendin en haar ouders.

Tja. 

Het idee blijft leuk, toch? En is uit te voeren in allerlei varianten. Italiaans, Frans, Amerikaans, Hollands...doe er je voordeel mee.